WaddenWandelen  

Donderdag 9 september 2021. Zonnig en warm, 24 graden. 18 km.

Terschelling: de zuidkant, Hoorn-West Terschelling.

De bus is dit keer precies op tijd, maar slaat vlak voor onze halte ineens af naar links. Oeps, dat deed hij gisteren niet. Gelukkig komt de bus even later weer de bocht om en mogen we alsnog instappen. De 20 minuten rijden zijn in een oogwenk voorbij en weldra stappen we in Hoorn uit bij bushalte Kerk. Eerst maar eens de kerk zelf wat beter bekijken, helaas alleen aan de buitenkant, maar ook dat is mooi. Het is bijzonder om hier een 13e-eeuwse kerk te zien staan omringt met graven. Hier straalt ruim 700 jaar geschiedenis van af.

De enig overgebleven middeleeuwse kerk is gebouwd in 1250. De toren is er later tegen aangeplakt. Bijzonder is het wel om hier muren te zien geheel gemaakt met kloostermoppen. Waar zouden die vandaan komen? Die moeten toen wel per schip zijn aangevoerd zou je zeggen. Vier nog oudere en inmiddels verdwenen kerken die vroeger op Terschelling gestaan hebben, hadden spuwmuren van tufsteen, geďmporteerd vanuit de Eifel. Aanvankelijk stond er alleen een kleine kapel, later werd het een hallenkerk. De oorspronkelijke toren is in 1330 gebouwd. Net als bij de kerk zijn er vele aanpassingen en reparaties aan de toren geweest. De huidige stamt uit 1848 met een spits uit 1875.  

We lopen een stukje over de begraafplaats om er allemaal namen te zien die we nu ook overal in het straatbeeld tegenkomen. Verder gaat het richting de duinen, waar we linksaf slaan de Duinweg Lies op. Met rechts de duinen en links diverse in het groen gelegen vakantiewoningen komen we bij de Natuurschuur Terschelling met een kleine, vooral voor kinderen, geschikte expositie.

We gaan weer verder en komen aan in het Formerumerbos. Aangezien het al weer aardig warm is, is de koelte van het dicht begroeide bos zeer welkom. Na 1.5 kilometer gaat het bos weer over in duin en heide, de warmte slaat ons weer tegemoet. Toch wel bijzonder om dit weer te hebben in september. De enige geluiden die je hoort zijn het soms zware gebrom van scheepsmotoren aan de waddenkant en het geluid van oefenende straaljagers ver boven ons. De branding horen we niet, maar dat kan ook niet anders met golfjes van 5 cm hoog.  

Na Midsland Noord, ook weer met veel vakantiewoningen slaan we af naar het eigenlijke Midsland met 1290 inwoners (Wikipedia 2021). De rust van de groene weilanden staat in schril contrast met de drukte in het dorp zelf. Hier valt duidelijk iets te vieren. Naarmate we de kerk naderen in het centrum zien we steeds meer mensen lopen en staan praten en niet alleen toeristen. Dan ontwaren we een rij paarden vastgebonden aan een horizontale balk en iets verder ook koeien en vooral ook veel schapen en geiten. Dit is iets meer dan een gewone markt. De “Beestemerk” wordt hier al 40 jaar op de 2e donderdag van september gehouden, dus nog een vrij recente traditie.

We kijken wat rond en vinden helemaal vooraan in de Oosterburen een mooi plekje vlak aan de straat en nog net in de schaduw. Terwijl we hier bij het Witte Huuske de lunch nemen kunnen we gelijk het wandelende publiek in de gaten houden. We kijken ook uit op een relatief grote kruiskerk. Deze Hervormde kerk is gebouwd in 1880 en een rijksmonument.  

Het pad brengt ons zigzaggend door de weilanden terug naar de duinen. Na een tijdje staan we voor een hoog duin met een lange trap naar boven. Wel een warme en vermoeiende klus, maar het uitzicht betaald zich terug. Na een koel stuk bos steken we de hoofdweg (Burgemeester van Heusdenweg) over en bereiken we de Plaat, onderdeel van het wad.

We passeren het “Paleis Op Palen”, dat letterlijk op palen is gebouwd. Je kunt er een drankje drinken in de bar. Even verderop lopen we langs een groot Stayokay Hostel. Alles lijkt hier op jongeren te zijn ingericht. Heel ver op het wad, midden in het water zien we ook een groepje jongeren staan en praten. Dat laatste hoor je heel goed, geluid draagt hier ver.  

Aan de linker hand zien we een grote jachthaven vol met zeewaardige jachten. Naarmate we West-Terschelling naderen worden de schepen steeds groter en ook met steeds meer masten. Bij het gebouw van Duikteam Equador liggen veel opgeviste en gevonden voorwerpen langs de straat. We zien naast harpoenen en oude scheepskanonnen zelfs 2 opbouwen van Duitse U-boten staan, Als we de haven hebben bereikt is de cirkel rond en de wandeling af.

We vieren dit met een lekker biertje onder de Brandaris op het terras van restaurant Flaman. Na ons opgefrist te hebben, dineren we in hetzelfde restaurant. Het eten smaakt uitstekend en door het mooie weer heerst er een gezellige drukte. Terug bij de tent babbelen we nog wat na met onze buurman uit de andere tent onder het genot van een kopje thee/koffie. Morgen weer inpakken en terug naar Winsum.