Veluwe Zwerfpad  

Etappe 10. Vrijdag 05-10-2018   Putten - Garderen, 11 km.  

Weer: vrij zonnig, 22 graden.

We zetten de auto neer achter de kerk in Garderen. In mum van tijd zijn we met bus 107 terug in Putten, waar we eerst het monument voor de 522 gevallenen uit WO-II bekijken. Het zandstenen beeld wat er staat verbeeld een rouwende weduwe in klederdracht met een zakdoek in haar hand. Vreemd dat dit niet in de route is meegenomen, het zou nauwelijks om geweest zijn. Het is nu vrijdag de 5e oktober, dus de bloemenzee die we zien is er pas 3 dagen geleden neergelegd. Wat was de aanleiding? 

In de nacht van 30 september op 1 oktober 1944 pleegde het verzet vlakbij Putten een aanslag op een auto vol Duitse officieren van de Wehrmacht. Daarbij kwam 1 officier om het leven en raakte er 1 zwaar gewond. Een gevaarlijke actie want de geallieerde overwinning was nabij en de Duitsers hadden niet veel meer te verliezen. Of juist alles, het is hoe je het bekijkt. Als vergeldingsactie werd door de Wehrmacht en de SS een razzia uitgevoerd in Putten. Hierbij werd een deel van het centrum (87 woningen) platgebrand. In totaal werden op 2 oktober 1944 maar liefst 659 Puttenaren en toevallige passanten tussen de 15 en 50 jaar opgepakt en afgevoerd naar Kamp Amersfoort. Op 11 oktober werden 601 man doorgestuurd naar diverse concentratiekampen in Duitsland. Onderweg sprongen nog 13 man van de trein. Na de oorlog kwamen er slechts 48 levend terug.

We lopen door Putten en zoeken een café waar we ons trakteren op koffie met gebak! Het is een korte etappe en vanmiddag gaan we weer richting het noorden. Vanwege het bijzonder mooie weer voor begin oktober plakken we deze etappe er nog aan vast. Het is dus zonnig en na een frisse start wordt het heerlijk warm. We verlaten Putten in oostelijke richting en belanden in het Sprielderbosch. Een oud cultuurlandschap vol met grafheuvels, dus dat zegt wel wat.

Het Sprielderbosch en het Speulderbos hebben samen een omvang van 3.300 hectare. Vanaf de Middeleeuwen wordt hier al bosbeheer gedaan gericht op de productie van hout. Daarvoor waren rechte bomen nodig en die werden er het eerst uitgekapt. De kromme bleven staan en dat is wat je nu veel ziet in het oudste gedeelte van deze bossen. In de volksmond heet dit bos ook wel “het bos van de dansende bomen”. Vooral in het 300 hectare grote Speulderbos staat geen boom rechtop. Het oogt wat rommelig, maar waarom moet het ook allemaal kaarsrecht staan in een bos? 

Er lopen ook edelherten en vooral veel wilde zwijnen rond waardoor de boswachters percelen met jonge aanplant moet omheinen. En dat is wat we ook regelmatig zien. Getracht wordt om wat meer variatie in het bos aan te brengen.

De bewegwijzering is minimaal en soms moeten we de afslagen zelf maar bedenken. Toch lukt het om de zogeheten “Duinen” te bereiken. Deze verhoging van voormalige stuifduinen loopt in een lange lijn richting Garderen. Op en rond de duinen zien we ook weer veel kromme loofbomen staan. Vlak voor we Garderen ingaan kruisen we voor de tweede maal het Zuiderzeepad. Dat loopt dus niet alleen maar strak langs het water.

Als we onder het loof vandaan komen voelen we dat het redelijk warm is geworden. Het voelt zelfs zomers aan. Via enkele akkers komen we uit in het centrum van het dorp waar we eerst genieten van een kop thee. Daarna zoeken we de auto op die tegenover de kerk staat. De toren van deze kerk stamt uit de 14e eeuw. Daarvoor stond er al een kerk gebouwd in de 11e eeuw. Toch wel bijzonder. Rond 15.00 uur stappen we in de auto en tegen 17.00 uur zijn we weer thuis in Winsum.