Rheinsteig, 13 mei tot en met 2 juni 2017.

Vrijdag 02-06-2017

Etappe 9; Koblenz Ehrenbreitstein - Braubach

Vrij zonnig 30 graden.

Klimmen 740 m, dalen 720 m. Totaal 21.4 km (158.6).

Om 07.10 uur starten we vanuit het hotel de Rheinsteig. Hoewel het de 9e etappe is vormt het toch onze laatste, de overigen zijn al gelopen. Het wordt vandaag weer behoorlijk warm en aan het eind van de dag is er ook regen voorspeld.We lopen door Ehrenbreitstein naar beneden om op de boulevard langs de Rijn uit te komen. Vanaf hier kunnen we de stad Koblenz met de Deutsches Eck zien, waar keizer Wilhelm I, zittend op zijn paard boven de bomen uit zijn land kan overzien. Ter hoogte van Pfaffendorf gaan we tussen de bebouwing onder de B42 en het spoor door en komen in een vrij nauw en dicht bebost dal, het Bienhorntal. Hier moeten we meteen aan de bak en klimmen we naar zo’n 250 meter hoogte.

Gelukkig is het nog niet zo warm en het bladerdek geeft de zon ook weinig kans. Eenmaal op hoogte blijft het pad licht stijgen en via lange en brede bospaden komen we op het hoogste punt van vandaag, de Ligter Kopf. Tijdens het afdalen naar de Lahn krijgen we een fraai uitzicht op het riviertje en de overzijde van het dal. Dan gaat het pad weer stijgend landinwaarts. We vragen ons af waarom we zo omslachtig doen, maar als het pad daarna weer de andere kant op gaat zien we de reden. We lopen een smal dal in dat ongetwijfeld richting de rivier zal gaan.

Van de befaamde Ruppertsklamm hebben wij nog nooit gehoord, maar daar zijn we zonder het te beseffen in terecht gekomen. Het wordt steiler en steiler, het beekje neemt soms de hele breedte in van het dal. De zon komt hier vrijwel nooit, dus alles is nat en glad. Nog een geluk dat het de laatste dagen niet geregend heeft, anders zou het wel erg spannend worden. Op een gegeven moment zie ik niet hoe we verder moeten in de diepte, er is gewoon geen pad meer. Zitten we verkeerd? Maar dan zien we de kettingen aan de overzijde, daar moeten we blijkbaar langs. Nu begint pas het echte werk. 

Stap voor stap dalen we af, voorzichtig de voeten neerzettend. Echt een plek om je nek te breken. Toch kunnen we er van genieten, wat een finale. Op de laatste wandeldag zo’n spectaculaire afdaling. Al met al dalen we op deze manier ongeveer 150 meter voor we uiteindelijk de uitgang van de klamm bereiken. Ondertussen zijn we meerdere keren mensen tegengekomen die omhoog gaan. Ook dat is zwaar werk, maar misschien is afdalen met kans op uitglijden toch wel het gevaarlijkste. Als we ons omdraaien zien we dat de Rupperstklamm eigenlijk stijgend genomen moet worden met op de terugweg een gewoon bospad.

We laten Niederlahnstein achter ons en steken de Lahn over via een voetgangers- annex fietsbrug om bij Oberlahnstein uit te komen. We lopen stroomopwaarts parallel aan de Lahn door het bos omhoog. Op een fraai uitzichtspunt geeft een bankje een mooi overzicht over het dal. Wat heet mooi, het dal is grotendeels gevuld door een camping, waar de Lahn doorheen stroomt. We zien ook een schutsluisje, waar net een plezierjacht naar binnen vaart. Iets groters kan er ook niet doorheen

We komen nu dichter bij de Rijn, dalen nog 1 keer af naar het dorpje Im Einmuth en klimmen daarna weer naar een hoogte van ruim 200 meter. Als we de rand van de wijnvelden hebben bereikt ligt Braubach diep onder ons. Op de volgende heuvel staat prominent de Marksburg, maar daar hoeven we niet meer heen. De 9e etappe eindigt in Braubach en daarmee hebben we de hele Rheinsteig voltooid.

Als we in de trein zitten richting Koblenz begint het stevig te regenen. In Koblenz pakken we een terrasje en na het diner lopen we weer terug richting Ehrenbreitstein. Het weer is opgeknapt zodat we nog 1 keer van de Rijn mogen genieten.