Rheinsteig, 13 mei tot en met 2 juni 2017.
Woensdag
31-05-2017
Etappe 7; Rengsdorf - Sayn
Wisselend bewolkt, ook zon 23 graden.
Klimmen 320 m, dalen 540 m. Totaal 14.7 km (115.8
We maken even een sprongetje in
de tijd. Als we bij Wiesbaden zijn aangekomen reizen we weer terug naar het
Wiedtal om de nog ontbrekende etappes te lopen. We hebben dan een paar rustdagen
gehad met temperaturen boven de 30 graden met o.a. een boottochtje op de Rijn,
van Lorch naar Kamp Bornhofen. Op dinsdag 30 mei verkassen we naar
Ehrenbreitstein, waar we een hotel hebben genomen. We gebruiken deze dag ook om
de stad Koblenz te verkennen. Er is en wordt veel in de oude stijl herbouwd,
maar toch mist ook in deze stad het originele, de oude uitstraling. Iets dat
definitief weg is krijg je hier niet mee terug, maar goed men probeert de stad
toch weer enig aanzien te geven. Nieuwe gebouwen in een oud jasje. Ook de
Na een kop koffie met een broodje nemen we de trein (RE) van Ehrenbreitstein naar Neuwied. We wachten daarna meer dan een uur voor er een bus 101 richting Rengsdorf komt. Er passeren er wel 3 de andere kant op, maar daar hebben we niets aan. Na een mooie rit, we zitten voorin vlak achter de chauffeuse, bereiken we de halte waar we eerder gestopt zijn. De etappe is niet lang en het is bovendien minder warm als de afgelopen dagen, ongeveer 23 graden. We kunnen het dus heel rustig aan doen vandaag.
|
|
Na Rengsdorf lopen we langzaam door bossen richting Vielsbach. Het pad daalt geleidelijk en er staat een heerlijk zwoel briesje, een mooie warming-up. We komen al snel een mede Rheinsteiger tegen die tegengesteld loopt. Hij vertelt, dat hij als gepensioneerde niet teveel kan uitgeven en daarom met de tent onderweg is. Het valt hem tegen dat er op en langs de route zo weinig kampeermogelijkheden zijn. We hebben zelf ook vrijwel geen campings aan deze kant van de Rijn gezien. De man slaapt, zegt hij, daardoor ook noodgedwongen bij hutten in het bos. Gelijk heeft hij. Iets verderop zou een restaurant open zijn. Daarna komt er nog een, maar die leek gesloten.
 |
 |
Bij Hotel-Restaurant Zum Schwanenteich nemen we koffie met gebak. Het is een oase van rust, midden in het groen. Na dit aangename intermezzo gaan we weer op pad. We passeren meerdere schuilhutten, daar zijn er hier veel van. Het tweede restaurant is inderdaad gesloten. Het valt ons op dat er veel vergane glorie is langs de Rijn. Overal achterstallig onderhoud en veel gesloten hotels en restaurants. Van een vorige wandeling hadden we al gehoord dat het toerisme op dit gebied terugloopt. De gemiddelde Duitser heeft tegenwoordig een camper of luxe caravan en veel van hen vliegen liever naar de zon. Buitenlandse toeristen prefereren hotels vlak bij een highlight of zelfs midden in een stad. Hoe minder lopen hoe beter. Alleen grotere luxe hotels, gemakkelijk bereikbaar met een touringcar lijken de meeste overlevingskansen te hebben.
 |
 |
 |
 |
We wijken even uit naar een uitzichtpunt om daar de meegebrachte broodjes te eten. We passeren de dierentuin van Neuwied, inclusief de bijbehorende apengeluiden, dat verscholen ligt achter een kleurige omheining. Na niet al te lange tijd bereiken we Schloss Sayn, ons eindpunt voor vandaag. Buslijn 8 is er binnen een kwartier en na 25 minuten staan we rechtreeks van Sayn op het station van Ehrenbreidstein
