Rheinsteig, 13 mei tot en met 2 juni 2017.
Woensdag
24-05-2017
Etappe
14; Lorch - Assmannshausen
Zonnig
20 graden.
Klimmen 460 m, dalen 455 m. Totaal 14,2 km (247.2).
Vandaag een makkelijke wandeling met als start onze eigen Ferienwohnung in Lorchhausen. We slapen lekker uit tot 8 uur en starten de wandeling rond 10.15 uur. Al snel komen we in Lorch waar we de Rheinsteig vervolgen. We klimmen het dorp uit en komen langs 2 monumenten voor soldaten uit de Tweede wereldoorlog. Dat moet toch niet onderschat worden, al die hardwerkende mensen die normaliter druiven teelden en wijn maakten. Dan komt de oorlog, iedereen moet ten strijde en het gros komt niet meer terug. Dat zal er zeker ingehakt hebben in al die kleine gemeenschappen.
|
|
Over wijn gesproken, de meeste niet te steile hellingen staan van onder tot boven vol met druivenvelden. Het gaat hoofdzakelijk om Rieslingdruiven en de zaken lijken heel goed te gaan. Wij kregen van het echtpaar dat aan ons de Ferienwohnung verhuurt, een fles half/droge eigengemaakte witte wijn mee met daarop een prachtig eigen etiket. We gaan hem thuis ontkurken. We lopen langs en door de druivenvelden, waar de groene loten uit het oude hout lijken te schieten. Het valt ook op dat men de hoofdstammen laag houdt. Dan zullen de uitlopers hogerop wel vast gezet gaan worden, daar is zo te zien al rekening mee gehouden. Voor de boeren is het ook niet gemakkelijk om even de druiven te snoeien. Je moet er wel stevige kuiten voor hebben.
Tussen de vele boten die de Rijn op- en afvaren ontwaren we onze eigen Zonnebloem. Misschien een uniek moment, want het schip moet mogelijk stilgelegd worden wegens een gebrek aan vrijwilligers.
 |
 |
Om de dalen te dwarsen gaat het soms steil naar beneden en dan weer omhoog. Een andere methode is diep het dal inlopen en ongeveer op dezelfde hoogte blijvend, weer aan de overkant van het dal bij de rivier uitkomen. Dat laatste doen we nu vaker, alle geluiden van de rivier verstommen en je waant je helemaal in een andere wereld. Het loopt ook sneller, meer kilometers en misschien ook wel in dezelfde tijd als steil dalen en klimmen, maar met veel minder verbruik van energie.
 |
 |
Aan de overkant van de Rijn zien we een gigantische bouwput, hier wordt een complete berg afgegraven. Een schip ligt klaar om gevuld te worden. Er net naast, aan de rechter kant ligt een burcht, de Sooneck. Als het zo door gaat staat het kasteel straks op een eenzame rotspunt. Aan de kaart te zien gaat de afgraving echter de andere kant op maar het gat in de berg gaat zeker nog 2 x zo groot worden. Of dit nu allemaal zo mooi is? We passeren hier veel zogeheten Blockshuttfelder, hele vlakten met gebroken stenen. Het schijnt uit de laatste ijstijd te stammen en het markante is dat er geen vegetatie op kan groeien.
 |
 |
Een ander gigantisch kasteel is de Burg Rheinstein, Dat voor ons niet goed in beeld komt. Het vervelende is dat die oude burchten vaak met stenen uit de omgeving gebouwd zijn. Dat geeft ze ook gelijk een soort van camouflage. Sowieso al lastig te zien, maar voor een mooie foto moet alles wel meezitten, zoals een juiste stand van de zon.
We lunchen op een bankje vlakbij een prieeltje met een rood rond dak. We zitten echter liever even een beetje in de wind om wat af te koelen en van het mooie uitzicht op Assmannshausen te kunnen genieten. Daarna dalen we langzaam af naar het dorp, op het laatst over smalle en steile rotspaadjes met stalen kettingen voor houvast. Overigens wordt bij dit soort trajecten meestal van te voren gewaarschuwd voor een tredzekere pas en een minder steil alternatief aangeboden.
 |
 |
Als
we Assmannshausen hebben bereikt, kijken we even hoe laat de eerste
