Moselsteig  

Etappe 9: Neumagen - Mülheim. Inclusief aanloop routes ongeveer 23 km (177 km).
Woensdag 11 september. Hoogteverschil: klimmen en dalen ± 460 meter.
Weer: eerst zonnig, later meer bewolking 22 graden. Matige wind uit het westen.

Voor 5 € pp rijdt de bus ons van Mülheim naar Neumagen. Het weer is zonnig en zeker niet koud. Als we bij de Realschule zijn uitgestapt lopen we direct de brug over om aan de overkant te komen. In het Zweibachtal begint de klim naar boven. Er passeren onder ons een aantal vrachtwagens met grind en kleine stenen. Zelf lopen we op een hoger niveau over een verhard pad. In een weiland naast ons staan rijen met oude landbouwwerktuigen. Verzamelt hier iemand iets of is het een dumpplaats? Wie zal het weten.

Gezien de vrachtwagens lijkt het er op dat er ook een steengroeve moet zijn, maar daar zien we niets van. Wat we wel zien zijn grote steenhopen die langs de kant liggen. Vandaar uit wordt het gewonnen materiaal per vrachtwagen getransporteerd. De daadwerkelijke groeve kunnen we niet zien, maar op Google Maps is te zien dat het om een enorm gebied gaat. Vanaf de Moezel zie of hoor je hier ook niets van.

We lopen nu op een bergkam met de Moezel rechts onder ons. Vanuit het westen zien we bewolking naderen, maar het ziet er niet naar uit dat het snel gaat regenen. Wat verderop komen we langs een startpunt voor Drachenflieger. Er is nu niemand aanwezig, het hele complexje is nog geen 20 meter lang en 4 meter breed. Als we de aflopende schans zien draait ons de maag al om. Aan het einde van de korte aflopende houten schans resteert slechts een diepe afgrond. Hier moet je niet als beginneling vanaf gaan.

Bij de Schutzhütte Weisslei zien we 2 vol bepakte wandelaars hun rugzak opdoen en weglopen. Die hebben hier vast geslapen. Het uitzicht vanaf deze plek is weer fenomenaal. Op een bankje nemen we het eerste deel van de lunch. De Spoarkapelle is de volgende stop. Een klein kapelletje aan de rand van een steile helling met uitzichten ver over de Moezel. Overal rond het kappelletje zien we afbeeldingen van Maria, sommigen verscholen in een uitgehakte nis in de rotsen. Deze kapel is gebouwd ter nagedachtenis van een ramp die zich tussen 1506 en 1508 afspeelde in het onder aan de berg liggende dorp Piesport. In 1506 brak er een longpest epidemie uit in het dorp. Van de 98 inwoners overleefden er uiteindelijk 16. Het hele dorp werd hermetisch afgesloten en de aanvoer van hulp en levensmiddelen verliep vanaf de versperring.

Na de kapel buigen we af naar beneden om even later omhoog te kijken naar Gasthof Moselblick met een fantastisch mooi terras. Er beweegt echter niets en de parasols zijn ingeklapt. We zijn wel heel verbaasd dat we bovenaan de route geen bordjes hebben gezien die naar dit etablissement verwezen. Nu zijn we zeker 50 meter gedaald. Dag koffie! De later opgezochte informatie op het internet geeft aan dat het restaurant vanaf 11 uur open had moeten zijn.

Wat nu volgt is een lange route bovenlangs de wijngaarden. Als we even later een wijnboer aan het werk zien met zijn tractortje op rupsbanden krijgen we allebei spontaan de rillingen. De man rijdt vanaf een aanhanger zo naar beneden tussen de druivenranken om gras te gaan maaien. Het is hier superstijl! Dat dit allemaal goed gaat. We horen het karretje niet naar beneden storten, dus we maken ons blijkbaar zorgen om niets.

Als we een bergkammetje zijn overgestoken komen we ineens in een heel ander dal. In de verte zien we ons eindoel Osnann-Monzel. Voor dat we daar zijn buigt het pad eerst weer van de Moezel af om aan het einde van het Dreisbachtal bij de Romeinse Sauerbrunnen uit te komen. Ogenschijnlijk stelt het niet veel voor, maar met de wetenschap dat hier 2000 jaar geleden ook mensen liepen die hier drinkwater tapten maakt het wel heel bijzonder. We dalen verder af in het tweeling dorpje Osann-Monzel. Er is voor zo ver we kunnen navragen slechts 1 uitspanning aanwezig en die gaat pas tegen 15.00 uur open. Dat wordt dan een half uur wachten voor een kop koffie, dus verder maar weer.

Officieel is Osann-Monzel het eindpunt van de etappe, maar wel in de middle of nowhere. We hadden al bedacht dat we door zouden lopen naar Mülheim waar we onze Fereinwohnung hebben. Boven op een heuvel vinden we een prachtige plek om te lunchen. We kijken uit op Monzel met in de verte de brug naar Neumagen. De temperatuur is goed, rond 22 graden, maar er staat hier wel wat wind en soms voelen we zelfs een spat regen. We hoeven echter de jas niet aan en blijven in ons shirt doorlopen. De Moselsteig loopt nu hoog bovenlangs het dorp Brauneberg dwars door de druivenvelden. Heel in de verte zien we de ruïne van kasteel Landshut bij Bernkastel. Die staat voor morgen op het programma.

Vlak voor Mühlheim daalt het pad en komen we precies uit bij de brug over de Moezel. Na nog geen kwartier zijn we bij onze Ferienwohnung.