Moselsteig
Etappe 10: Mülheim - Bernkastel/Kues.
Inclusief aanloop routes ongeveer 14 km (191 km).
Donderdag 12 september. Hoogteverschil: klimmen en dalen ± 460 meter.
Weer: bewolkt, met later wat opklaringen, 23 graden. Matige wind uit het westen.
Vandaag een korte etappe. We starten na een uitgebreid ontbijt vanuit ons vakantiehuisje. We lopen de straat uit en zijn gelijk op de route. Via een tunnel onder een landweg komen we uit op enkele wijngaarden. Al snel gaat het pad omhoog de bossen in. Langs de route staat een overblijfsel van het Helenen klooster. Noemenswaardig is daarbij het feit dat in 1813 de zich uit de Volkerenslag bij Leipzig terugtrekkende legers van Napoleon I zich via het Moezeldal terugtrokken naar Frankrijk. Precies bij dit klooster vonden onderhandelingen plaats tussen enerzijds de keizer zelf en anderzijds wijnboer Frans Ludwig Niessen uit Mülheim om tot een schatting van 3000 gouden daalders te komen om plunderingen te voorkomen. Dit nadat een andere wijnboer de eer van zijn vrouw verdedigde toen een Franse soldaat zich aan haar wilde vergrijpen. De man vluchtte en waarop Napoleon zijn hoofd eiste, maar niemand uit het dorp wilde hem verraden. Napoleon accepteerde de schatting.
![]() |
![]() |
Wat nu volgt is een lange wandeling richting Bernkastel. We hebben heel wat schuilhutten gezien, maar de Andeler Hütte die we tegenkomen slaat werkelijk alles. Hier kan het halve dorp in terecht voor een feestje. We eten er ons broodje en kijken neer op de Moezel waar nu diverse schepen voorbij varen. We zien aan beide zijden van de rivier veel auto's en campers staan en dat doet vermoeden dat het nog wel eens druk kon zijn beneden. Maar hier niet, we zijn echt de enige die van dit uitzicht mogen genieten.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
We lopen verder door het Bachtal, een breed pad door een groot en vrij donker bos met lange rechte bomen die weer veel aan onze Luxemburgse uitstapjes doet denken. Het pad wordt nu smaller en een bord waarschuwt met name mountainbikers dat er ook wel eens wandelaars in de bocht zouden kunnen staan. We moeten nu toch wel bijna bij Bernkastel zijn en dan zien we ineens de Annakapelle voor ons opdomen. Een robuust wit gebouwtje met een mooi gebeeldhouwd tafereel van de laatste statie van de kruisweg, de liefdevolle verzorging van de gestorven Jezus, net nadat hij van het kruis is gehaald. Als we om het gebouw heen lopen om het uitzicht te bekijken blijkt dat er aan de voorkant een bijzonder mozaïek is aangebracht. Dat moet natuurlijk worden vereeuwigd op de foto.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Iets verder komt het smalle pad uit het bos en gaat weer iets omhoog naar de Burg Landshut. We lopen nu op een verharde weg en onderweg passeert ons zuchtend en kreunend een soort van personenbus vol met toeristen vanuit Bernkastel. Deze worden vlakbij de ruïne losgelaten om het te bezichtigen. Wij doen dat ook en zijn verrast hoe men oud en nieuw in een goede ambiance bijeen gebracht heeft. Voor ieder wat wils, er is zelfs een lift aanwezig voor mensen die slecht ter been zijn. Het is ook het eerste kasteel wat we tegenkomen. De bouw is begonnen in 1276 en in 1320 voltooid. Het is onder andere een voormalige zomerresidentie geweest van de Trierse aartsbisschoppen. Het kasteel is diverse malen bezet door buitenlandse machten, maar vreemd genoeg heeft een ordinaire brand op 8 januari 1672 er voor gezorgd dat het nooit meer is opgebouwd. Op de binnenplaats zien we de oude muren van de vesting, maar ook dat er het een en ander verantwoord is bijgebouwd. Vanuit een replica gebouwtje kan men in het hypermoderne restaurant komen met uitzicht over Kues en Bernkastel.
![]() |
![]() |
Via een steile weg naar beneden komen we in het oude historische centrum van Bernkastel met zijn vele vakwerkhuizen. Het tweelingdorp Kues ligt aan de andere kant van de rivier in de Eifel, Bernkastel zelf ligt in de Hunsrück. Bernkastel heeft wellicht de oudste middeleeuwse vakwerk-verzameling van de Moezelregio, die met name is geconcentreerd op het historische marktplein. Daar zijn ook het renaissancestadhuis uit 1608 en de St.-Michaelsbrunnen van de Sint-Michael parochiekerk te bewonderen. Hier vinden we ook alle toeristen terug die langs de weg hun auto hebben geparkeerd. Ondanks dat het naseizoen is, kan je over de hoofden lopen!
![]() |
![]() |
Iets buiten het centrum vinden we de "Graacher Poort". Deze stadspoort is de enig overgebleven poort van de oude stadsmuur. Tegenwoordig bevindt zich daar het Heemkundig Museum. Aan de oever van de Moezel staat nog de St.Michaelskirche, met een gotische bouwstijl uit het einde van de 14e eeuw. Helaas is deze kerk helemaal ingepakt voor een restauratie. We kijken even waar we koffie kunnen drinken en zien een pamflet bij een bushalte hangen. Er wordt vandaag gestaakt bij het openbaar vervoer. Dat wordt bevestigd door een dame van de lokale VVV, die tegenover de halte is gevestigd. We nemen de alternatieven door en besluiten langs het fietspad terug te lopen naar Mülheim (5.1 km).
In een van de smalle straatjes nemen we eerst ergens binnen een kop koffie, terwijl buiten golven toeristen zich vergapen aan al het schoons en aan elkaar. Na ruim een uur zijn we rond 15.00 uur weer terug in ons appartement om daarna wat boodschappen te doen en verder te relaxen.