Moselsteig  

Etappe 8: Leiwen - Neumagen. Inclusief aanloop routes ongeveer 14.5 km (154 km).
Dinsdag 10 september. Hoogteverschil: klimmen en dalen ±330 meter.
Weer: Vrij zonnig, 22 graden. Zwakke wind uit het noorden.

Het beloofd vandaag een mooie dag te worden, maar eerst is het mistig en koud. Met de auto rijden we naar Neumagen-Dhron, waar we de auto neerzetten op een groot parkeerterrein aan de Moezel. Veel andere auto's zijn er (nog) niet. Vanaf daar is het een paar minuten lopen naar bushalte Ort. We lopen echter nog iets verder door naar halte Realschule Plus om warm te blijven. De zon begint voorzichtig door de mistflarden heen te breken en zowaar, na een kwartier is bijna alle bewolking weg. De bus is 5 minuten te laat. De chauffeur mompelt iets dat dit niet zijn vaste rit is, maar dat lijkt geen excuus als dit de 2e halte is naar Trier. Dan moet de vertraging in Trier wel helemaal de spuigaten uitlopen. Kosten Neumagen - Leiwen: 2.90 € pp.

We zijn met de bus sneller dan we ooit kunnen lopen in Leiwen, waar we op halte Bahnhof uitstappen en terug lopen naar het begin van de Moselsteig. Tussen 1903 en 1968 liep aan deze kant van de Moezel een spoorweg die Koblenz met Trier verbond. Nadat de lijn in 1968 werd opgeheven werd de rails opgebroken. Het vlakke traject wordt nu gebruikt voor het prachtige fietspad dat er ligt. Aan de andere kant van de rivier lopen de wijngaarden vaak tot aan het water.

Met veel zon beginnen we aan een klim door het Schantelbachtal richting de Weinbergkapelle op de Günsterberg. Daar heeft Ina een déjà vu gevoel dat ik niet kan bevestigen. Voor het kapelletje staan ligstoelen en daar heeft ze ooit eens op gelegen. Ook in deze kapel weer lange namenlijsten van gesneuvelde soldaten. Sommige achternamen komen wel erg vaak voor, dat moet er ook flink in gehakt hebben in deze buurt. Als we verder trekken en steeds dichterbij vakantiepark Landal Sonnenberg komen valt ook bij mij het kwartje. Hier zijn we inderdaad eerder geweest, het hertenkamp vlak voor het vakantiepark geeft de doorslag. Op een picknicktafel die over het Moezeldal en de hertjes uitkijkt nemen we een broodje.

Na een lang bospad komen we uit op de Zümmethöhe (hoogte), waar we bij een gelijknamig Gasthof kijken of we een kop koffie kunnen scoren. Aan de dalkant van dit Gasthof vinden we een weergaloos terras. Er zijn niet veel toeristen, dus we zoeken een plekje op met een zeer fraai panorama uitzicht over het dal van de Moezel. We zitten op de eretribune, misschien wel in een open skybox. Omdat het uitzicht zo mooi is en het zonnetje warm schijnt nemen we nog maar een kop koffie. We kunnen er geen genoeg van krijgen. Omdat we precies boven een lus in de rivier zitten kunnen we in één oogopslag het begin- en het eindpunt van de etappe zien. Heel bijzonder.

Als we weer verder gaan loopt de Moselsteig iets van de rivier af een dal in, maar we blijven op hoogte. Weer een totaal ander uitzicht over uitgestrekte bossen met in de diepte een paar huizen en een kronkelende weg. na enige tijd draait het pad terug naar de Moezel en krijgen we weer uitzicht op de rivier en het dorp Trittenheim, dat aan de overkant ligt. Aan weerszijde van de brug die beide oevers verbindt staan 2 torentjes, de Fährtürmen. Deze torens dienden als ambtwoning voor de bedieners van het veer dat hier tussen 1829 en 1909 functioneerde. Het veer werd langs een touw heen en weer getrokken. Het touw zat weer verankerd aan de veertorens. Het zijn de enige twee torens die zijn overgebleven langs de Moezel.

Als we bij de Konstantinshöhe aankomen zien we niet de verwachte onderaardse holen. Een passerend Nederlands echtpaar dat van beneden uit Trittenheim komt weet ons te vertellen dat de Konstantinshöle halverwege de berg te vinden zijn. We moeten dus naar beneden. Jammer dan, dat gaan we niet doen. Iets verderop gaan we wel naar beneden maar dan richting Neumagen-Dhron. Als we de Marterkapelle hebben bereikt maken we even een stop om wat te eten. De afgesloten kapel staat vlak aan de doorgaande weg naar Neumagen. Niet dat het zo druk is op deze weg, maar wel vreemd dat een statiekapel niet op een hoog punt staat, zoals de meeste anderen. De Bergweg is hier gedegradeerd tot een horizontaal lopend voetpad langs een rij kruiswegstaties.

De route steekt nu de weg over en loopt achter de buitenste huizen door die langs de Moezel staan. Vandaar komen we op de boulevard van Neumagen met een camperplaats, een jachthaven, het doorgaande fietspad en het afgemeerde houten schip, de "Stella Noviomagi". Een replica van een Romeins wijnschip. Aan boord krijg je een Romeins kostuum aangemeten en al naar gelang het gemoed van de kapitein word je ingedeeld als edelman of als roeiende slaaf. Overigens zit er ook een motor in. De auto staat 50 meter terug, dus we zijn in 20 minuten weer in Mülheim.