Moselsteig  

Etappe 11: Bernkastel/Kues - Ürzig. Inclusief aanloop routes ongeveer 18 km (209 km).
Vrijdag 13 september. Hoogteverschil: klimmen en dalen ± 590 meter.
Weer: Eerst veel bewolking, later ook enkele opklaringen, 23 graden. Matige wind uit het westen.

Vanmorgen een kort loopje naar bushalte Mülheim Ort. Vandaar rijden we met een Tages Ticket Gruppe voor 13 € naar Bernkastel. Hiermee kunnen we ook terugreizen (voorstel van de buschauffeur). Vanaf de kade lopen we weer het oude stadscentrum in om de route op te pakken. Dit keer zijn er nog maar weinig toeristen. Er slenteren er wel een paar rond, maar de straatjes worden nu gedomineerd door busjes en vrachtauto's van toeleveranciers. We maken nog even een betere foto van het Spitzhäuschen, dat we gisteren niet als zodanig herkend hebben. Het in 1416 gebouwde Fachwerkhaus valt direct op door zijn buitengewone bouwstijl, smal van onderen en breed van boven. Vandaar ook de naam.

Er zijn 2 redenen aan te geven dat het zo gebouwd is. De eerste reden is de hoge grondbelasting in het overvolle stadje. De tweede reden is een stadsregel van destijds bepaalde dat een ossenwagen de straat moest kunnen passeren. Hoe dan ook, het ruim 500 jaar oude gebouwtje ziet er leuk uit. Vanaf het marktplein gaat de route van de rivier af en stijgt via een stijl pad omhoog in het Bachtal. We stijgen van 115 naar 405 meter hoogte, waar we bij een uitkijkpunt met de naam "Maria Zill" een mooie kijk hebben op de Moezel met zijn vele stadjes en dorpjes. Volgens de schrijver van ons boekje is de naam Maria Zill ontleent aan een willekeurige toerist. Hij schrijft daar een beetje cynisch bij dat het dus voor iedereen mogelijk moet zijn om in het Moezeldal ergens naar vernoemd te worden.

Bij de Graacher Schäferei komen we uit op een soort van plateau met weiden en akkers. Vanaf hier is het ongeveer 4 km lopen naar Traben-Trarbach, dat aan de andere kant van de berg ligt. We lopen echter de hele rivier lus af en doen er daardoor 2 dagen over... We blijven nu op hoogte boven de rivier met zijn steile wijngaarden. Er valt beneden veel te zien. We nemen op een bankje onze lunch en zijn weer verbaasd over de enorme hoeveelheid campers die langs de rivier staan en die zich over de weg verplaatsen. Soms staan er meer dan 3 dubbele rijen, vlak naast elkaar en dat om de paar kilometer. Heb je geen camper, dan doe je tegenwoordig niet meer mee, zo lijkt het althans.

Aan de overkant van de Moezel passeert ons Wehlen met zijn hangbrug over de Moezel. Vlak voor Zeltingen-Rachtig zijn we al zover afgedaald dat we de buitenste bebouwing kunnen aanraken. De Moselsteig blijft nog even op hoogte maar daalt ter hoogte van een brug naar de promenade van de 2 dorpen. Helaas voor ons nergens horeca te vinden, dus gaan we maar verder in de hoop een mooi bankje te vinden om een broodje te eten. De route gaat weer omhoog, vlak langs het klooster Machern. Er staan veel auto's, dus kijken we maar even aan de voorkant. Zowaar is hier een grote uitspanning waar op een tweetal grote terrassen van alles te krijgen is. Als we aan een tafeltje koffie besteld hebben breekt de zon plots door en wordt het gelijk warm. Gelukkig zitten we nog net in de schaduw.

Na dit toch nog onverwachte maar aangename intermezzo zetten we onze tocht voort. We lopen nu weer verder omhoog naar de Rachtigerberg en naderen de nieuwe 160 meter hoge en 1.7 km lange Hochmozelbrücke, die op hoge witte poten in het dal staat. Hij is nog niet af, maar het grote werk is klaar. De brug is een onderdeel van een veel groter project, n.l. als langeafstandsverbinding tussen de Belgische- Nederlandse havens met het Rhein-Main gebied. Vooral het vrachtverkeer zal hier van gaan profiteren, terwijl het Moezeldal wordt ontzien. De vraag is of de omwonende die het dichts bij wonen dit allemaal leuk gaan vinden. Het hangt er ook vanaf hoeveel lawaai de brug zal gaan maken. We weten zelf niet goed wat we van de brug moeten vinden. Op zich is de vormgeving wel goed en in tegenstelling tot windmolens beweegt er niets.

We lopen door naar het eindpunt van vandaag, het wijndorp Ürzig. Dat bestaat uit 2 delen, een bovenste gedeelte op de berg en een oud centrum onder aan de berg. We lopen op een steeds smaller wordende bergkam, dalen tenslotte af via smalle paadjes, trappen en bruggetjes en bereiken door een nauw dal de eerste huizen van Boven Ürzig. Aan de rand van een wijngaard zien we een groot wijnvat liggen, waar een trappetje naar toe leidt. Het blijkt een soort van schuilhut te zijn met bankjes en zelfs een tafeltje! Via de bordjes van de aanlooproute lopen we via paadjes naar beneden. In het oude gedeelte van Ürzig is men zich aan het voorbereiden op de wijnfeesten, die overal gaan losbarsten.

Ürzig is een oud dorp met veel nauwe straatjes en vakwerkhuizen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er massa's campers aan de rivieroever staan. De parkeerterreinen puilen er van uit. Veel mensen zitten tussen de campers op stoeltjes, vaak onder een klein tentzeil als overkapping. Anderen zijn weg op hun elektrische fiets om naar een nog haalbaar doel te fietsen en daar met honderden een stadje te bekijken. De actieradius is beperkt, een retourtje met de accu. Wij komen ze op de Moselsteig niet tegen. Behalve een enkele medewandelaar is daar ruimte, rust en vooral stilte.

Als we bij de Moezel zijn aangekomen moeten we even wachten op de boot die ons terug gaat brengen naar Bernkastel. Voor 12 € pp. varen we in 1 uur van Ürzig naar Bernkastel. Daar zoeken we een restaurant op aan de andere kant van de rivier in Kues. Na een heerlijke maaltijd pakken we de bus terug naar Mülheim, waar we rond 20.00 uur aankomen.