Dag 67: 13 sept, Les Hôpiteaux Neufs-Mouthe (23 km).

We staan op tijd op en lopen naar de vlakbij gelegen boulangerie, maar deze is dicht. Geen nood, iets verder op bevindt zich een supermarkt en ook daar verkoopt men brood.

Na de maag gevuld te hebben met nog warme chocopaints bestijgen we vlak achter de camping een pad dat de aanzet is tot de beklimming van de Morond, de eerste hoge top. Elke meter dat we hoger komen wordt het uitzicht fraaier. We kijken neer op Neufs en de laaghangende bewolking, zelf lopen we onder een strakblauwe hemel. We passeren een kabelbaan die we gisteren vanaf de camping konden zien. Nu er nog geen sneeuw ligt wordt de kabelbaan gebruikt om de mensen omhoog te brengen voor de rodelbaan. Een andere kabelbaan gaat naar de top van de Morond. 

We hopen iets te kunnen drinken in restaurant "Petit Morond", maar er is geen sterveling te bekennen. We klimmen verder en bereiken de top van de Gormond op 1400 meter. Uitzicht alom. We zien de Zwitserse Jura boven mist en bewolking uitsteken. Overal kabelbanen en skipistes, nu maar hopen dat er deze winter ook sneeuw komt.

Theoretisch zouden we het meer van Geneve moeten kunnen zien, maar we kijken neer op een witte deken. Op de achtergrond zien we het Alpenmassief weliswaar enigszins in nevelen gehuld, maar we herkennen zonder veel moeite de Mont Blanc. We lopen weer verder dit keer langs een steile richel (filmpje). Op het hoogste punt van de Mont d'Or (1462 meter) nemen we stokbrood, kaas en een glaasje wijn en laten dit moment door een passant vereeuwigen. Het is niet alleen het hoogste punt van vandaag, maar van onze hele tocht vanaf Maastricht. Vanaf nu gaat het steeds verder omlaag tot aan het meer van Geneve.

Na een half uur dalen we af tot Chalet "la Blonay" waar we ons laven aan een paar flesjes koude cola. Volgens het boekje moet er in Mouthe een camping zijn. We zien Mouthe ver voor ons in het dal liggen. Veel dichterbij, onder aan de berg waar we op staan, ligt iets dat op een camping lijkt. Met de verrekijker ontcijferen we de naam van een gebouw "Source du Doubs". Daar moeten we dus uit zien te komen. Even later bereiken we de bron van de Doubs. Merkwaardig om een rivier zomaar uit een berg te zien komen. Er ligt ongetwijfeld een heel labyrint van gangen en grotten binnen de berg, maar tot nu toe heeft niemand het in kaart kunnen brengen.

Wat we vanaf de berg gezien hebben is het restaurant van de camping. Helaas is het vandaag dicht, maar de buiten klussende eigenaar ziet dat we naar een biertje snakken, die wil hij wel even voor ons tappen. Als wandelaar met rugzak heb je soms een streepje voor. We vinden een mooi plekje voor de tent, hemelsbreed nog geen 300 meter van de Source du Doubs. Het sanitair heeft een cijfercode en zit op slot. Toevallig komt de eigenaresse van de camping even op het kantoor. De dame geeft ons de toegangscode van het sanitair zodat we ons toch nog kunnen douchen. Begeleid door een ondergaande zon lopen we naar Mouthe en eten een pizza in een ontzettend klein restaurantje. Als we later teruglopen is het donker. Er is geen verlichting maar met wat licht van de sterren en een zaklampje komen we weer bij de tent. Mouthe is de koudste plaats in Frankrijk. Het wordt er met gemak 30 graden onder nul, maar daar ziet het vannacht niet naar uit.