Dag 64: 10 sept, Villers-le-Lac - Auberge Cerneux (18 km).

We hebben goed geslapen. Als we naar buiten kijken zien we mist. Een voorteken van mooi weer? Terwijl Ina koffie zet haal ik broodjes en wat te eten voor onderweg. Als we de Gite verlaten zien we een waterig zonnetje door de mist heen schijnen. 

We hebben na 100 meter de GR-5 weer te pakken en stijgen de berg achter Villers-le-Lac omhoog. Naarmate we hoger komen breekt de bewolking. Op een gegeven moment lopen we boven de wolken en is de lucht strakblauw. Op 1160 meter hoogte bereiken we de Auberge "Sur la Roche". Daar hadden we dus ook kunnen overnachten. We lopen over een soort bergkam met verre uitzichten vooral richting het westen en noorden van de Jura. Het is heerlijk weer om te wandelen, de spierpijn blijft uit en dus kunnen we volop genieten.

Op de kaart zien we dat er een uitzichtpunt moet zijn iets van de route af. We twijfelen maar heel even. We hebben alle tijd en dit moeten we gewoon even zien. Bovendien kunnen we er de lunch nemen en met een beetje geluk is er ook een bankje om te zitten. De rotspunt "Vion Billard" heeft een geweldig uitzicht over het plaatsje Derrière-le-Mont dat een paar honderd meter onder ons ligt. En ... er is een bankje. We nemen onze lunch: soep met stokbrood en pathé. We hebben de benzinebrander dit keer thuis gelaten maar hebben wel de gasbrander meegenomen om onderweg soep, koffie of thee te kunnen maken. 

Iets afdalend bekijken we ook nog even de grot "La Grande Cave". Historisch gezien wel interessant. De grot diende met name als vluchtplaats in tijd van oorlog, maar als bezienswaardigheid stelt het niet veel voor. Het pad er naar toe is zeer stijl met langs de bergwand kettingen voor houvast. Je moet hier beslist geen hoogtevrees hebben (filmpje).

We lopen weer verder onder een brandende zon. We zijn de hoedjes vergeten en ik leen het sjaaltje van Ina om over de kale knikker te draperen. 

Ter hoogte van een kapel in het gehucht Cernoniers vragen we aan een vrouw om wat water. Dat is geen probleem. Ze nodigt ons zelfs uit om mee te gaan. Na enige aarzeling van onze kant worden we toch getrokken door het verhaal dat ze doet. Het is weliswaar allemaal in het Frans, maar we begrijpen dat ze ons iets bijzonders wil laten zien. We komen via een donkere eeuwen oude keuken in een enorme stookplaats voor het roken van ham en worst. Een lokale traditie en typisch voor de omgeving van Morteau. Dit is heel bijzonder en we voelen ons dan ook als twee geluksvogels dat dit ons mag overkomen.

De Gite "Vieux Châtelleu " is juist vandaag gesloten, maar dat hadden we al gehoord van de franse wandelaars. Het eerst volgende alternatief is de Auberge/Gite d'Etappe "Des Cerneux". Het lijkt een goede keuze. Op een hoogte van 1020 meter zitten we heerlijk met een biertje op het terras achter de Gite en kijken uit over een zonovergoten Alpenlandschap. Na ons opgefrist te hebben dineren we in het inpandige restaurant. Terwijl buiten langzaam de avond begint te vallen eten we  het lokale streekgerecht van Morteau: gerookte ham en worst. De eerste dag is perfect verlopen.