Dag 65: 11 sept, Auberge Cerneux-Auberge au Château de Joux  (28.5 km).

We hebben goed geslapen in de verder doodstille herberg. De 2 muggen die we 's avonds nog geëlimineerd hebben blijken gelukkig de enige te zijn geweest. Wel stoot ik ontzettend hard mijn hoofd tegen een uitstekend schap. Ik ga net niet tegen de vlakte. Tja, het is geen hotel. Je moet er wat voor over hebben. Het ontbijt is simpel maar voldoende. 

In Alliers is koffie, althans dat zegt het boekje. Helaas zeggen de dorpsbewoners iets anders. We hoeven niet te zoeken er is echt niets. Dus lopen we maar weer verder. We kunnen het natuurlijk ook zelf zetten, maar het gemak dient soms de mens.

In een greppeltje uit de wind is stokbrood met paté onze lunch. Anno, onze medewandelaar uit het eerste deel van de tocht heeft het traject tot Nyon in het Nederlands vertaald en voor ons vertrek naar ons toegezonden. We hebben dus ook gelijk de taak om te controleren of het allemaal klopt. Leuke opdracht om er bij te doen! Het maakt het voor ons sowieso een stuk makkelijker.

Vlak voor rotsformatie "Dames des Entreportes" krijgt Ina opeens last van een daalspiertje in de knieholte. Om toch verder te komen moeten er eerst een paar paracetamolletjes tegen aan gegooid worden. Het spiertje zal tot het eind van de tocht blijven opspelen. 

Als we op het punt zijn dat we af kunnen slaan naar de plaats Pontarlier vragen we ons af waarom we daar eigenlijk naar toe zouden gaan. De stad stond op ons programma vanwege de aanwezigheid van een station en een camping. Een trein hebben we nu echter niet nodig en zo'n stuk omlopen (lees naar beneden lopen en de volgende dag weer omhoog) is ook niet zo handig.

Dus we lopen door. Het worden zo wel veel kilometers, maar het is mooi weer en we zien wel waar we terecht komen. Tenslotte hebben we vaker voor dit soort situaties gestaan en het is telkens goed gekomen. Als we de berg richting Frambourg afdalen staan we oog in oog met het kasteel "Château de Joux". We kijken naar de afbeelding op de kaft van ons boekje. Het uitzicht richting Pontarlier is ook al fantastisch. Net of je naar een modelspoorbaan kijkt. We lopen verder de berg af langs het fort "Mahler", de tegenhanger van Château de Joux tot in de plaats Frambourg. 

Dan begint het grote zoeken naar een overnachting. We vragen advies aan voorbijgangers en worden van het kastje naar de muur gestuurd. Iedereen spreekt elkaar tegen. Op een gegeven moment zeggen 2 verschillende personen dat er richting La Cluse et Mijoux een hotel moet zijn, echter anderen bestrijden dat weer. Het ziet er somber uit. We zijn ook door ons geld heen en een pinautomaat is hier in ieder geval niet. Er is een bed en breakfast, maar zonder geld kunnen we daar niet terecht. Een vriendelijke fransman verwijst ons door naar de rand van La Cluse en inderdaad, daar staat "Auberge/Hotel au Château de Joux". 

We kunnen er ook betalen met de credit-card, dat wordt dus geen wildkamperen, maar een lekker gespreid bedje! De kamer is eenvoudig, maar voor ons voldoende. Na een warme douche genieten we van een meer dan voortreffelijke maaltijd. Het is weer gelukt en hoe ...