Dag 59: 27 juni, Belfort-Gite Vandoncourt (25 km).

We lopen in de regen naar het station. Er passeert ons nog een bus, dat had ook nog gekund. Op het station eten we de broodjes die we onderweg gekocht hebben. Een trein brengt ons naar Héricourt. Om op de GR te komen moeten we naar Brévilliers lopen. We beginnen vandaag aan de Jura. Toch wel een magisch moment. Eigenlijk moet dit gevierd worden met een kop koffie. In Brévillers zoeken we een café, maar het enige wat we zien is iets met een soort uithangbord. We lopen er maar naar binnen, bestellen en krijgen koffie, betalen er in totaal 2 euro voor en tot op de dag vandaag weten we niet of dit wel een café was of dat we gewoon een ongevraagd huisbezoek hebben afgelegd.

Van foto's maken komt niet veel vandaag. De paden zijn glad en glibberig en in stromende regen lopen we eerst naar Chatenois-les-Forges en daarna naar Nommad. Van de shampoo-Nederlanders weten we dat iets verderop de route is geblokkeerd en dus lopen we gelijk maar via Allenjoie naar Fesches-le-Châtel. En juist daar komen we de shampoomensen weer tegen. Ze zijn inderdaad met de auto en hebben net de etappe tot Dasle gelopen. We wensen elkaar het allerbeste en ook wij gaan nu richting Dasle. Het is gestopt met regenen, maar de plassen zijn soms enorm.

In Dasle besluiten we door te lopen naar Vandencourt tegen beter weten in overigens. Ik heb namelijk gebeld met de Gite en de dame aan de telefoon vertelde ons dat de Gite niet meer bestaat. Vervelend. De eerst volgende overnachtingmogelijkheid is aan de Zwitsere grens bij hotel "La Papeterie", maar dat is nog maar liefst 11 km na Vandoncourt. Dit hotel kunnen we telefonisch echter niet bereiken, dus erop gokken dat het open is, is ook geen optie. We zoeken wel iets in Vandoncourt. Vlak voor het dorp spreken we met een Frans echtpaar dat ons met handen en voeten toch wel heel duidelijk kan vertellen dat de Gite wèl open is. Er is weer hoop.

In de marché wordt het nog eens bevestigd en ons gelijk de goede weg gewezen. De Gite blijkt verplaatst te zijn. In het begin van de straat staat een bord met een verwijzing naar de nieuwe Gite de France met daarbij enkele telefoonnummers (0381343943). We lopen langs de oude Gite, een enorme bouwval en bereiken iets hogerop in dezelfde straat de nieuwe Gite, een verbouwde boerenschuur. Er lijkt eerst niemand te zijn, maar Ina weet via de buren de eigenaren op te sporen. Men heeft er op meerdere verdiepingen slaapplaatsen gecreëerd. Op de benedenverdieping kunnen we ons redden met een dubieus keukentje en een pikkerige tafel. We halen wat te eten in de COOP en bereiden dat zo goed en kwaad dat kan in de "keuken".

                                                           

Er woont tijdens de zomermaanden ook een student in de Gite, die vormt mede de oorzaak van de bende. De vaat van enkele dagen staat op het aanrecht en iets schoonmaken is bij hem niet aan de orde. Hij woont ergens in de Jura en is op zich wel aardig. Op ons verzoek zet hij de houtkachel aan en dat geeft wat warmte in het kille vertrek. De bedden liggen op zich wel comfortabel, maar we slapen wel in onze eigen slaapzak. Het beddengoed vertrouwen we niet.