Dag 58: 26 juni, Belfort (rustdag 2).

In de nacht worden we regelmatig wakker van hevige regen en er staat nu ook een volle storm die stevig aan de tent rukt. De tent blijft wel staan, maar als de wekker afloopt is de tent verlaten geen optie. Alles zal in no-time drijfnat worden. Tandenknarsend wachten we tot het weer iets verbeterd. Tegen 10 uur knapt het inderdaad wat op, maar het lijkt dezelfde situatie als in Cernay. We zijn al te laat om de doelstelling van vandaag nog te halen. Sterker nog, we weten nu ook dat we Pontarlier niet meer kunnen halen. We moeten een nieuw plan bedenken.

Van alle tegenslag zijn we behoorlijk deprie geworden. We overwegen vele mogelijkheden inclusief vertrekken naar Basel of Parijs. De motivatie om nog verder te lopen is weg. Maar daarvoor zijn we niet zover gelopen. We worden hier zogezegd helemaal niet vrolijk van.

We hebben nog steeds geen idee wat te doen en lopen maar naar het station van Belfort om te kijken of daar een oplossing ligt. Er gaat een trein naar Héricourt en die lijkt de oplossing te bieden. We snijden op deze manier een 10-tal kilometers af, maar kunnen hierdoor in Vandoncourt een Gite halen.

 
                                                            

We krijgen SMS-jes van Jaap en Roel met goede berichten en daar knappen we ook van op. Tegenover het station nemen we een pizza als lunch ook om het moreel nog wat verder op te krikken. Het blijft ondertussen met tussenpozen regenen en na de boodschappen bezoeken we het fort van Belfort dat boven de stad uittorent. De fortificaties zijn het resultaat van de eeuwenlange pogingen van Duitsland om dit deel van Frankrijk te annexeren. Om er voorgoed van af te zijn is elk heuveltopje door de fransen volgebouwd met forten. Eenmaal terug op de camping regent het nog harder. Met 3 pogingen krijg ik de soep eindelijk warm en de rest van de avond zitten we in de kantine.

Morgen hopelijk beter.