Dag 57: 25 juni, Belfort (rustdag 1).
's Nachts valt al de eerste regen. We slapen er goed op. De ochtend begint met wat zon en op aanwijzing kan ik brood vinden in een tabakswinkel. Tegen 11 uur lopen we naar het centrum van Belfort, maar van sight-seeing komt niet veel. De meeste tijd regent het, soms schijnt ook even de zon dan maak ik snel wat foto's. We beperken onze activiteiten tot wat boodschappen. Symbolisch hebben we van tevoren gezegd dat het eind van het derde boekje en dus ook het begin van de Jura voor Ina een reden is om een rokje te kopen. Dat rokje krijgt ze dan van mij. Dat we inmiddels flink zijn afgevallen merkt Ina bij het passen...
![]() |
|
Om weer op de GR te komen kunnen we terug lopen naar Fort Salbert of iets anders bedenken. We zitten een beetje met de tijd. Morgen moeten we zeker 25 km verder zien te komen anders kunnen we ook Pontarlier wel vergeten. Als we met buslijn 5 naar de voet van de berg Salbert rijden en daar verder lopen moet het allemaal nog lukken. De 2 zones gaan ons 3.40 € kosten. Zo dat is geregeld.
Eenmaal terug schuilen we in de kantine van de camping. Na een tijdje komen er 2 Nederlanders binnen die we nog niet eerder gezien hebben. We raken geanimeerd aan de praat en de tijd vliegt voorbij. Flesje wijn komt op tafel en dat maakt de tongen nog losser. De Nederlanders zijn de zeventig al gepasseerd, maar fietsen nog altijd vrolijk met de tent door Europa. Het is treffend dat als je andere actieve vakantiegangers ontmoet, of het nu wandelaars of fietsers zijn, je gelijk heel veel raakvlakken hebt. Achtergrond, opleiding of "wat je in de maatschappij doet" is niet belangrijk. Wat we gemeen hebben is het reizen, het onderdak, de gastvrijheid, het eten en het drinken. Allemaal zaken die los staan van ons hedendaagse jachtige bestaan. Zorgen zijn hier echt voor morgen...
|
Tegen de avond wordt de was uit de droger gehaald en opgeruimd en we koken het eten voor de tent. De benzinebrander is nu wel gevuld maar een probleem vormt het afsluitrubber wat in 3 stukken ligt (afgesneden tijdens het aandraaien?). Met heel veel geduld krijg ik het zaakje toch weer vacuüm. De rest van de avond doen we niets en bereiden we ons voor op morgen.