Dag 56: 24 juni, Giromagny-Belfort (17 km).
Klokslag 7 uur beginnen de kerklokken vlak naast de camping hevig te beieren. We hebben ze 's nachts niet gehoord, dus ze kunnen hier blijkbaar ook uit. Ideetje voor in Nederland? Als we bezig zijn onze tent af te breken loop ik opeens Anno tegen het lijf. De ontmoeting is heel hartelijk en we wisselen snel enkele gegevens uit. Voor we het weten wordt Anno door twee metgezellinnen een auto ingesleurd. We zien we hem niet weer terug. Ik haal bij de boulangerie om de hoek weer heerlijk warme chocobroodjes en een vers stokbrood. Toch verwonderlijk dat er op zondagmorgen al weer zoveel activiteit is in zo'n klein dorp. Zelfs zitten er om 9 uur al mensen op een terrasje aan het bier.
We verlaten Gyromagny en lopen via bospaden tot vlak voor Evette waar we doodlopen tegen een groot hek. We besluiten een alternatief pad te nemen en dat is weliswaar 1 kilometer om, maar zeker de moeite waard. De route loopt o.a. over lange houten vlonders dwars door een natuurgebied en uiteindelijk komen we op ongeveer dezelfde plek uit als wanneer we rechtdoor waren gelopen. Er blijkt een groot jaarlijks popfestival te zijn, maar we vinden het eigenlijk wel schandalig dat er geen enkele rekening gehouden wordt met langeafstandswandelaars. Nu kan ik een beetje kaart lezen, dus het komt wel goed, maar toch...
![]() |
|
In Evette-Salbert eten we ons stokbrood met kaas en komen daarna moeilijk opgang mede ook omdat het weer erg warm is geworden. De temperatuur is weer omhooggevlogen naar 28 graden. Gisteren was het niet veel warmer dan 10 graden! De klim naar "Fort du Salbert" naar 625 meter is in het begin supersteil en met de hitte erbij vergt dit veel van onze vermogens. Na bijna 1 uur hebben we onszelf naar boven gesleept en kijken we uit over de stad Belfort.
We nemen uitgebreid pauze en lopen van het ene uitzichtpunt met tableau naar het andere. De lucht is niet super helder, maar we kunnen de Alpen nu toch heel makkelijk herkennen. Een teken dat we in de buurt van ons einddoel beginnen te komen. Overigens maken we al een tijdje geen illusies meer over dat einddoel. Geneve/Nyon halen we sowieso niet, maar Pontarlier moet nog wel te halen zijn. Vandaar kunnen we met de trein terug naar Nederland. Maar dat is pas over anderhalve week.Het fort zelf is niet erg interessant. Er valt ook niet veel te zien. Wat wel bijzonder is zijn de families die er de zondag doorbrengen. Overal zitten mensen in groepjes te genieten van het mooie weer. Er wordt gebarbecued en gevoetbald.
![]() |
|
We dalen af richting Belfort op zoek naar een camping. De eerste mensen die we vragen zeggen dat er geen camping is in Belfort. De volgende zeggen dat het nog 8 km lopen is. We lopen maar naar het centrum voor een verfrissend drankje en dan zien we wel weer verder. Daar zijn we nu heel makkelijk in geworden. Onder het genot van een koud colaatje krijgen we van de serveerster te horen dat de camping niet ver weg is. Ze stuurt ons de goede kant op en al vrij snel hebben we de camping gevonden.
We zoeken een mooi plekje uit bij een picknicktafel, helemaal toppie. Ik heb de shampoo laten staan in Rouge Gazon dus Ina bietst wat bij enkele Nederlanders. Het blijken ook GR-lopers te zijn, maar reeds in de zestig. Ze lopen de GR door steeds de auto ergens langs de route neer te zetten en vervolgens een gedeelte van de GR te lopen en weer terug. Ze lopen de route dus eigenlijk 2 keer. Ook dit is een mogelijkheid als kamperen met rugzak en tent geen optie meer is. Ze waarschuwen ons dat de route bij het "Canal du Rhône au Rhin" is afgesloten voor elk verkeer. Dit vanwege de bouw van een sluis. Goede tip, we zullen daar rekening mee houden en een andere route nemen. We krijgen de gevraagde shampoo dus zijn weer even uit de brand. In het oude centrum van Belfort duiken we achter een overheerlijke pizza en kijken naar alle drukte om ons heen.