Dag 44: 12 juni, Barr-Châtenois (29 km).

Volgens de planning kan het vandaag wel eens een lange wandeldag gaan worden. Op het programma staan een berg van 901 meter en twee collen van 552 en 450 meter.

Via Barr (200 meter) lopen we naar het dorpje Andlau. In deze omgeving staat echt alles in het teken van de wijn. Overal wijngaarden en hereboeren in grote huizen vaak met een eigen domein. De meeste druiven die men hier verbouwd zijn witte druiven. We moeten ons er maar eens wat meer in gaan verdiepen de komende dagen. In Andlau zelf dendert een riviertje met veel kabaal tussen en zelfs dwars door huizen heen het dal in. Van oudsher zijn hier veel watermolens geweest, maar wat nog resteert is een ongelofelijk herrie die dag en nacht door gaat.

We stijgen tot de refugé Gruckert op 580 meter. Daar treffen we een fransman aan die afgelopen nacht door het onweer op deze plek is gestrand. Hij is onderweg naar Santiago de Compostella. De boffert loopt dat in één keer! Hij is net aan het koffie zetten en nodigt ons uit om om een bakkie mee te doen. Dan begint de klim naar de Ungersberg (901 meter). Op het middaguur zijn we op de top. We hadden gedacht er eerder te zijn, maar het boekje geeft snellere tijden aan dan de lokale borden. Daardoor duurt alles langer dan we hebben voorzien.

Op de top lijkt het nu net een camping. Ook de Duitse dames bereiken de plek en terwijl we gezamenlijk picknicken staan en hangen al onze spullen te drogen na de zondvloed van gisteren. Anderhalf uur later lopen we weer verder met alleen nog droge spullen in de rugzak. Als we langs de "ruine du Bernstein" lopen moet de rugzak even af voor een bezoekje. Vanuit de nog overeind staande toren is goed voor te stellen hoe het hier vroeger geweest moet zijn. Even verderop is er alweer een ruïne, maar deze lopen we voorbij. Het moet wel leuk blijven. 

Eigenlijk hebben we vandaag best wel goed weer met een zonnetje en zo'n 23 graden. Prima om te wandelen.

Onderweg heb ik gebeld naar de Gite de Etappe in Châtenois. We zijn nu best wel moe en de voeten doen zeer. Met de Duitsers hebben we afgesproken dat wie het eerst in Châtenois aankomt ook voor de anderen een fles wijn zal kopen. Ook zij gaan vandaag voor de Gite. 

In de lokale COÖP schaffen we de ingrediënten aan voor de avondmaal en we nemen ook aan dat wij het eerste zijn. Het is weer heel frappant, zodra we door de kassa zijn gaat de winkel dicht, alweer mazzel.

                                                           

We betalen 20 € voor een eigen kamer met maar liefst 4 bedden, ieder twee. Heel eenvoudig, maar wel met douche en toilet. Voor ons doen is dit luxe. Er is ook een groep franse wandelaars in de Gite. Voor hen wordt eten gekookt (optioneel) en zodra ze tegen 20.00 uur zijn uitgegeten is de keuken voor ons beschikbaar. We kunnen ons helemaal uitleven en eten de buik rond. Tegen de tijd dat we aan het toetje beginnen komen de Duitsers binnen. Zij hebben geen kans gezien om eten te kopen en zijn noodgedwongen uit eten geweest. Maar afspraak is afspraak, wij hebben 2 flessen wijn meegenomen!