Moselsteig  

Etappe 13: Traben/Trarbach - Reil. Inclusief aanloop routes ongeveer 14.5 km (239.5 km).
Maandag 16 september. Hoogteverschil: klimmen en dalen ± 630 meter.
Weer: Wolkenvelden, een enkele spat regen, 23 graden. Zwakke wind uit het noordwesten.

Op zondag verhuizen we naar de laatste Ferienwohnung in Klotten, vlakbij Cochem. We rijden langs de Moezel en in Reil stoppen we voor een warme maaltijd, een aangename manier om de tijd te doden. Naarmate we de stad Cochem naderen wordt het steeds drukker. Met een wegversmalling inclusief stoplichten richting Klotten erbij komt het verkeer helemaal tot stilstand, een compleet verkeersinfarct. Maar ja, wat wil je met een zonnige zondag en 25 graden. Dit is dan weer niet erg prettig, maar na lang wachten komt er weer iets beweging en zijn we daarna ook snel in Klotten (Ferienwohnung Brigatt, Im Weingarten 28, Klotten).

Vandaag gaan we met de trein naar Bullay met een overstap naar Traben-Trarbach. We hebben van de verhuurder een Gäste-Ticket gekregen, een gratis openbaar vervoerkaart voor de hele regio rond Koblenz, dus ook alle stations vanaf Traben-Trabach tot Koblenz en verder, ons doelgebied. De Ticket is ontstaan door een samenwerkingsverband van op dit moment 270 overnachtingsadressen in de regio met in totaal 2.750 bedden. Een lokkertje voor toeristen dus. Het lijkt er op dat veel mensen bij het boeken de adressen selecteren waar een dergelijk Gäste-Ticket te verkrijgen is. Voor ons speelde het geen rol, we hadden er nog nooit van gehoord. Maar opgeteld heeft het ons wel ongeveer 200 € bespaard.

De trein van Bullay naar Traben-Trarbach is een boemeltje dat steeds heen en weer rijdt. Er is maar 1 treinstel, een diesel en het traject is enkelsporig De trein toetert bij de vele onbewaakte overwegen zodat je hem van verre hoort aankomen. De huizen staan soms zo dicht op de spoorbaan dat de trein ongeveer door de achtertuinen van de mensen heen rijdt.

Van Traben lopen we over de brug naar Trarbach, dat aan de overkant van de Moezel ligt. We komen Trarbach binnen door een soort van stadspoort. Het ziet er allemaal oud uit, maar dat is niet zo. De zogeheten Brückenstranke, is in 1899 gebouwd als entree van dit stadsdeel. De brug zelf is een nieuwer exemplaar voor de historische brug die in 1944 werd verwoest tijdens WOII.

Vanuit Trarbach klimmen we via een steil pad naar de kasteelruïne Grevenburg. Dit strategisch gelegen kasteel werd tussen 1350 en 1357 gebouwd. Het was een laat middeleeuwse burcht met vele sterke wallen. Vanaf 1620 werd er vaak om gevochten en het is tussen 1703 en 1713 zelfs nog in handen geweest van Hollanders. De Fransen hebben het kasteel in 1734 compleet opgeblazen. Er staat echter nog 1 geveltje van het huis van de kommandant. Voor de rest is het een ruïne. Het uitzicht op Traben/Trarbach en omgeving is spectaculair. We lopen nu verder hoog boven de Moezel richting Enkirch. Vanaf onze positie kunnen we over het Moezeldal heen kijken en zien nu het vliegveldje van Kröv/Traben-Trarbach vanaf een andere kant.

Het plaatsje Starkenburg is een aangename verassing. Een kleine oase tussen de heuvels, waar de tijd stil gestaan heeft. Leuk is een gedenksteen waarop een man en een vrouw druk bezig zijn met de wijnoogst. Waar in het begin van het dorp ooit kasteel Starkenburg heeft gestaan rest nu nog een berg stenen. Reden om maar snel door te lopen. Met zo nu en dan een fraai uitzichtpunt met meer dan voldoende bankjes en schuilhutten. Vandaag zijn er ineens wat meer wandelaars. Een duidelijke reden kunnen we niet vinden, het is een populair wandelgebied.

Langs het pad zien we een nogal royaal uitgevallen schuilhut, die duidelijk ook nog een andere functie heeft. Hier treedt jaarlijks op Hemelvaartsdag de Winzerkapelle van Enkirch op waarbij Grillmeister Horst Bauer zijn beroemde Grillwürstchen presenteert en Irmgard Fritsch haar legendarische Erdbeerbowle. Afgedaald naar Enkirch vinden we wel horeca maar helaas niet geopend. Het dorpje ziet er wel goed uit met vele vakwerkhuizen.

Laatste stuk wandelen we toch nog weer hoog boven de wijngaarden, maar uiteindelijk dalen we af naar een brug over de Moezel. Als we bijna over de brug zijn herkennen we restaurant Saloon, waar we de dag ervoor hebben gegeten. Op een terrasje nemen we koffie en lopen daarna een paar honderd meter verder naar het station van Reil.