Dag 4; maandag 16 april.   Dansen op de maan.

Wandeling 3; Van Los Canarios naar de Volcan Tenquia en de vuurtoren.

Onderweg naar de oostpunt rijden we ter hoogte van Las Manchas door een enorm lavaveld. Vreemd genoeg ziet het er nog vrij recent uit, dit kan geen miljoenen jaren geleden zijn gevormd. Maar de vulkanen zijn toch alleen maar actief in het zuiden? Misschien krijgen we in Los Canarios een antwoord. Na een uur rijden en het passeren van enige obstakels in de vorm van wegwerkzaamheden staan we op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum van de vulkaan San Antonio. Het eerste wat we doen is een wandeling over de rand van de uitgedoofde vulkaan. Afgeraden wordt om hier te lopen bij storm en hoe hard het waait weten we niet, maar we blijven nauwelijks op de been dus keren we weer terug.  

De indruk die we van het bezoekerscentrum krijgen is dat er niet veel informatie wordt gegeven. We hebben wel het idee dat we iets gemist hebben. Wel krijgen we een antwoord over de datering van het lavaveld bij Las Manchas. Deze is veroorzaakt door de uitbarsting van de vulkaan San Juan in 1949, dus vrij noordelijk en ook wel vrij recent. De allerlaatste uitbarsting op La Palma vond plaats uit de vulkaan Teneguia in 1971. Deze vulkaan staat als tweede op het programma van vandaag. Alleen de grote vulkanen worden genoemd, we zien ook vele kleine kratertjes, die er ook niet vanzelf zijn gekomen.

Het waait ook hard als we op de rand van de Tenequia staan. Lastig met fotograferen. Elke vulkaanuitbarsting wordt aangekondigd door een toename van aardbevingen, maar voorzover wij weten is de bodem nu in rust. We dalen snel af naar de uiterste zuidpunt van La Palma. We lopen over zwarte paden en door een omgeving die nog het meest op een ruig maanschap lijkt. Dansen op de maan, hier kan het. Vrijwel nergens een sprietje groen en verder alle grijstinten die je maar kunt bedenken.

We hebben vandaag een tijdslimiet. De auto staat op een parkeerterrein dat om 18.30 wordt gesloten. In principe hebben we tijd genoeg, het boekje zegt dat de wandeling 5 uur duurt. Gezien de ervaringen tot nu toe kan dat bij ons wel eens langer gaan duren, dus het tempo gaat erin. Met zwarte stofwolkjes achter de hielen lopen we in 2 uur van de top van de San Antonio naar de Punta de Fuencaliente, met de vuurtoren op de zuidpunt. Een hoogteverschil van 630 meter.

De enige kiosk met versnaperingen is dicht, dus we picknicken met ons eigen meegenomen spullen op de stenen trap van de nieuwe vuurtoren (Faro). Er staat ook nog een oude toren met daarnaast volgens het boekje een bezoekerscentrum. Maar dat ziet er erg verwaarloosd en verlaten uit. De enige activiteit op die we zien is een bedrijfje voor zoutwinning. Met behulp van diverse in de rotsen uitgehouwen pannen waar wat zeewater in kabbelt, laat men de zon verder het werk doen. In feite een stukje prehistorie. Voor de wat rondkeutelende toeristen is dit dan ook het enige wat er te zien valt. Zodra er een busje verschijnt, wordt deze van alle kanten bestormd.

Wij vertrekken ook weer rond 13.45 uur voor de terugweg omhoog. De bus is maar een kleine verleiding, we zijn gekomen om te wandelen. We lopen (achteraf gezien) al vrij snel verkeerd. Als we hier achter komen kunnen we beter doorlopen dan terugkeren. Verkeerd lopen op La Palma wordt genadeloos afgestraft. Het aantal wegen en paden is beperkt en zonder kaart kan je het wel helemaal vergeten. Gelukkig vinden we de weg weer terug en gaat het vervolgens stijl omhoog richting een bijzondere vallei.

Het dal is tot in elke uithoek benut voor het verbouwen van druiven. In feite bijna rechtstreeks op de lavabodem. Aanvankelijk zien we de druivenstruiken niet eens, zo plat liggen ze op de grond. Door enkele groene uitlopertjes op ogenschijnlijke dode takken herkennen we de struiken. Muurtjes van lavastenen zorgen voor wat beschutting, de struikjes staan er stijf tegenaan. Het kan er hard waaien en dat doet het nu ook. Erg moeilijke omstandigheden voor een druiventeelt en dat maakt het geheel zo bijzonder.

Het laatste stuk gaat stijl omhoog en rond 16.15 uur staan we weer bij de auto. Ondanks dat we hebben omgelopen en ook nog wat hebben rondgekeken, zijn we bijna net zo snel weer boven als dat we naar beneden gingen. De conditie begint beter te worden. In Los Canarios doen we boodschappen. Vandaag maken we zelf een maaltijd en doen we het verder rustig aan.