Dag 23: 22 mei, Monsdorf-les-Bains-Dudelange (24 km).

We staan om 6 uur op en zijn om 7.15 al aan de wandel. We hebben prima geslapen en het weer ziet er goed uit. Het is ook helder en we kijken vanaf de camping uit op het ver weg gelegen industriegebied van Lotharingen. Deze industrie is ook de reden dat we de komende dagen een omtrekkende beweging maken. Eerst naar het westen, dan het zuiden en vervolgens naar het oosten tot aan het begin van de Vogezen.

Via een prachtig park lopen we het mondaine dorp Monsdorf-les-Bains in. Van oudsher is kuuroord Monsdorf al een trekpleister vanwege het milde klimaat. Het kost niet veel moeite om een boulangerie te vinden en daar nemen we uitgebreid ontbijt met koffie. We raken in gesprek met een dame die daar ook zit en horen daar de andere kant van de campingperikelen. Weer helemaal aangesterkt zetten we er flink de pas in, want we voelen dat het vandaag warm gaat worden. 

Langs het riviertje de Gander lopen we over de grens met Frankrijk. We betreden hierbij meermalen de Franse bodem! In Frisange is de route omgelegd en moeten we 1 km omlopen. Niet echt erg maar wel in de volle zon. In het volgende bos vinden we een bankje in de schaduw en nemen daar uitgebreid de lunch. 

Onderweg komen we nog een robuuste blokhut tegen waar je best in zou kunnen overnachten. Vlak voor Burange merk ik dat mijn zakmes is verdwenen. Ik loop zonder rugzak een heel eind terug tot waar we ergens hebben gezeten, maar er is niets te vinden.  Uiteindelijk vinden we het zakmes terug in de rugzak. Het station van Burange is uitgestorven op een enkele dame na. We vragen haar waar we een kaartje kunnen kopen. Met dat ze "in de trein" zegt ze stopt er ook een trein. We hebben geluk, de trein gaat maar 1 maal per uur. 

De conducteur vindt het niet de moeite waard om een kaartje uit te schrijven en enkele minuten later staan we op het station van Bettembourg. De camping blijkt slechts 500 meter van het station af te liggen in een soort park. Alhoewel het er wel netjes uitziet krijgt de camping van ons toch een onvoldoende omdat de bazin wel erg ongeïnteresseerd en kortaf naar ons reageert. We doen boodschappen in de lokale Cactus en eten ons culinair hoogstandje op bij de tent. Vandaag kunnen we ook weer douchen!

Later komt er nog een Nederlander naar ons toe die ons ook al in Remich had zien staan. Ook hij loopt de GR-5 maar dan in gedeelten. Hij staat met de caravan op de camping en het zou hem heel wat waard zijn om net als wij achterelkaar door te kunnen lopen. Wij zijn blij dat we  allebei het wandelen als hobby hebben.