Dag 18: 17 mei, Born-Wasserbillig (9 km).

Het heeft de hele nacht doorgeregend. We blijven lekker lang liggen. We weten niet goed wat we het best kunnen doen. Een extra rustdag inlassen of toch weer doorlopen? Tegen een uur of 11 besluiten we onder het genot van een kop koffie toch door te lopen. We hebben de poncho's maar heel even nodig. Het weer klaart op. 

Na Moersdorf gaat het pad een eind de bossen in. Niet spectaculair maar wel erg stil, er is geen kip te zien. Als wij uit het bos komen zien we de autobaan Luxemburg-Trier op hoge pijlers door het dal heen lopen. 

We lopen al klimmend onder de snelweg door en bereiken vrij plotseling een uitzichtpunt waar we neerkijken op de plaats Wasserbillig waar onze volgende stop gepland staat. We dalen langzaam af, het laatste stuk langs een stijl pad evenwijdig aan een groot veld met druiven. We zijn in de wijngebieden van de Moezel beland. 

Waar Sûre en Moezel bij elkaar komen bevindt zich ook de camping 'Schützwiese". Het ziet er naar uit dat deze camping vol is. Dat wordt ook tegen ons gezegd totdat oma zich er opeens mee bemoeit. Zijn wij lopend? Ja? Dan is er wel plaats! We zetten de tent op achter een groep Duitse campers. We staan nog net aan de Sûre, 100 meter verderop mondt deze uit in de Moezel.

Op de hoek vindt een vierdaags dorpsfeest plaats met veel muziek, braadworsten en bier. Na eerst het dorp te hebben verkend en wat geld tappen worden we door de harde discomuziek aangetrokken. We mengen ons in het feestgewoel en besluiten dat we na 7 dagen lopen wel toe zijn aan een rustdag. Wasserbillig heeft een station met een rechtstreekse verbinding met de stad Luxemburg. Morgen dus een dagje uit zonder rugzak. We komen moeilijk in slaap. De muziek dreunt nog lange tijd door, gevolgd door luidruchtig passerende feestgangers.