Dag 11: 10 mei, Ouren (rustdag).

We hebben niet zo goed geslapen en de reden? Het is te stil op de camping! We horen allemaal vreemde geluiden waaronder knerpend grind, maar als ik met de zaklamp naar buiten ga is er niets te zien. De bagage van Jan-Sjoerd en Peter staat op onze veranda en is natuurlijk zo gejat. Jan-Sjoerd en Peter horen we ronken, die slapen lekker door.

Om 7 uur beginnen de heren hun tent af te breken en alhoewel ze dat heel stil doen, horen we het natuurlijk wel. Ondertussen begint ook de mobiel nog eens te piepen want de batterijen zijn leeg. We hebben 1 stopcontact en hebben eerst het fototoestel aan de oplader gelegd. Geen wekker dus, maar gelukkig hebben we nog de kerkklokken van de Petruskerk in Ouren. Tegen 8 uur haal ik verse broodjes die we de avond ervoor hebben besteld. 

We ontruimen het huisje en richten enkele meters verderop de tent weer in. We hebben alle ruimte en kiezen een mooie plek aan de rivier. De zon doet zijn werk en in geen tijd is alles weer droog, de schoenen het laatst. Op de sandalen lopen we omhoog naar de kerk waar we gisteren van het pad zijn afgeweken. Via een processieweg die naar het hoogste punt van de berg gaat lopen we richting het dorp. Het is tevens ook een stukje van de GR-5, dus dat kunnen we morgen overslaan. 

Het weer is aanzienlijk opgeknapt, de zon schijnt weer regelmatig en de fraaie vergezichten doen ons de rampdag van gisteren snel vergeten. We zijn nu in de hogere gedeelten van de Ardennen beland. Ouren zelf is een gat van niks. Enkele bewoonde huizen en verder veel lege vakantiehuisjes. Het seizoen is duidelijk nog niet begonnen. We slenteren wat door het dorp en lopen een stuk de rivier omhoog tot bij een kunstmatige waterval. Daar gaat de regen van de vorige dag voorbij, we kunnen er geen traan om laten. 

We doen in de enige winkel van het dorp onze boodschappen. We kunnen nergens pinnen dus we spreken onze reserves maar aan. Met een beetje pech kunnen we pas in Diekirch weer geld uit de muur trekken. We hebben voor 2 dagen proviand nodig, want volgens het boekje komt ook op dat gebied de eerste 2 dagen niets. Na terugkomst verkennen we de camping nog even. Het verbaast ons dat het terrein zo ver doorloopt. Het laatste stuk is wel erg ver van het sanitair vandaan. Maar dat is niet ons probleem.

De zon schijnt nu volop en het is zelfs warm geworden. We puzzelen wat, douchen ons en maken een maaltijd. Nu moeten we er toch wel weer een paar dagen tegen kunnen ...