Etappe 2: Gasselte - Exloo (21 km).  

Zondag 30 oktober 2011

We zetten onze auto neer in Exloo en met de tweede auto rijden we terug naar Gasselte. We hebben er zin in. De zon is weliswaar afwezig en het is een beetje heiig, maar de herfst is nu op zijn mooist. Zelfs de autorit over de N34 was een feest, zoveel kleuren.

We lopen Gasselte uit richting het Drouwernerzand. We doorkruisen het enorme heideveld met zijn vele jeneverbesstruiken en lopen langs een kleine zandverstuiving. Heide en bos voorkomen uitbreiding van deze verstuiving. Het dorpje Drouwen wordt langs de oostkant gepasseerd over een tweetal eschen. 

Na het stille Bronneger komen we via een landweggetje bij een bosje waar we een drietal Hunebedden vinden. Beter gezegd 1 Hunebed en 2 kinderbedjes, want een echte Hun past er niet meer in. Iets verderop staan er nog twee (D21-D25).

Bij het Hunebedcentrum van Borger maken we halt voor een kop koffie. Het centrum is gebouwd naast een enorm Hunebed, het grootste van Nederland. Hunebed D27 is ruim 22 meter lang en lastig te fotograferen, vooral ook omdat er steeds mensen voor gaan staan of erbovenop gaan zitten. Na het nuttigen van meegenomen broodjes lopen we verder richting het recreatiepark Hunzedal.  

Via een kunstig tunneltje onder de N374 lopen we langs het “Kanaal Buinen-Schoonoord” naar het Buinerveld. Ook hier weer veel bos en heide. De genummerde Drentsche keien geven aan dat we in percelen van de Staatsbossen rondlopen. Op het Buinerveld zelf lopen we langs een grote kuil, die omschreven staat als een gletscherkuil. Een restant uit de voorlaatste ijstijd. Waar of niet, het is in ieder geval een enorme kuil van zo’n 5 meter diep.

Aan het eind van het pad lopen we rechtdoor in plaats van een bocht te nemen en moeten we weer terug. Door iets verder door te lopen krijgen we een pad met overweldigende herfstkleuren voorgeschoteld. Wat kan de natuur toch mooi zijn. Hier doen we het allemaal voor. De kleuren van vandaag maken de hele route extra bijzonder, alsof je in een andere wereld loopt, zo zijn we geconditioneerd dat alles groen hoort te zijn.

Dwars door de boswachterij zien we weer die typische bestrating van Drentsche keien. Deze keien zijn verzameld in de omringende bossen en in de jaren 30 van de vorige eeuw door werklozen als werkproject gebruikt voor wegenaanleg. Doordat afgelopen nacht de tijd is verzet is het vandaag vroeger donker dan we gewend zijn. Het laatste stuk door de boswachterij Exloo begint het zelfs al een beetje te schemeren. Halverwege dit bos passeren we nog Hunebed D30. Vlak voor Exloo zien we een monument voor de gevallen bemanning van een gecrashte B-24 bommenwerper. In Exloo aangekomen praten we nog even na in een gezellig cafeetje.