Intermezzo 1: Villers le Lac-Winsum

De volgende dag vinden we op de keukentafel een papiertje waarop staat hoeveel we verschuldigd zijn. Na de donatie op het schoteltje gelegd te hebben nemen we afscheid van Leon en Hilly. Nu zijn de rollen omgedraaid en mogen zij verder! We moeten voor een treinverbinding van de GR-route af naar het volgende dorp Morteau. De bussen rijden hier zo onregelmatig dat lopen nog het snelste gaat. We navigeren op de kaart en nemen daarbij nog een heuveltje. De poncho's moeten weer aan, maar kunnen weer af bij het bereiken van Morteau. Op de camping staan we op een mooi plekje en hoeven ons nu alleen nog maar bezig te houden met de terugreis.

    

Met de boemel rijden we naar Besançon. De rit duurt vrij lang, dat komt mede omdat de trein niet hard mag rijden op het oude traject. Het landschap verveelt echter niet en we hebben geen haast, want de TGV staat in Besançon voor ons klaar. De reservatie hebben we al gemaakt op het station van Morteau. In no-time zijn we met 300 km/uur in Paris-Lyon. Daar vinden we een hotel in de buurt en vermaken we ons de rest van de dag met wandelen over de Camps d'Elyssee, langs de Arc en via het Place de la Concorde en de Madaleine weer terug naar het hotel.

De volgende dag is het helemaal site-seeing Parijs. Met de metro scheuren we van links naar rechts door de stad. We bekijken de Sacre Coeur, de Notre Dame, lopen langs de Seine naar de Jardin des Plantes. We lopen onder de Eifeltoren door en eindigen bij het Louvre. De jagende mensenmassa vormt wel een erg groot contrast met de rust die we de afgelopen weken en maanden hebben ervaren. Die schok begon in Gare-Lyon en galmt nog stevig na. Het moet allemaal even zijn plek krijgen...

    

De laatste nacht voor ons vertrek hoor ik midden in de nacht allemaal vreemde geluiden. Eerst hoor ik sirenes en daarna iets van draaiende motoren en veel luidkeels geroep. Ik heb al het vermoeden wat er aan de hand is en ja hoor, als ik naar buiten kijk zie ik dat de straat is afgezet en het wemelt van de brandweerauto's en de slangen. Drie huizen verder staat een gebouw in lichter laaie. Onze portier staat er ook naar te kijken en gebaard dat alles OK is. Na een half uur schuift de ladderwagen weer in. Tijd om weer te gaan slapen. Morgen naar huis.