Westerborkpad
Etappe
2. Dinsdag
30 april 2019. Diemen - Muiderberg.
21.5 km.
Veel bewolking, 13 graden.
Vanuit
het station van Diemen lopen we door het centrum naar de Weespertrekvaart.
Onderweg nemen we een in een overdekt winkelcentrum een lekkere bak koffie. Er
wordt hard gewerkt in Diemen. De wegen met de tramrails zijn opgebroken en er
komt blijkbaar veel nieuwbouw. Via de Muiderstraatweg verlaten we Diemen in
oostwaartse richting naar het Diemerbos. Een in 1990 aangelegd bos in een open
polderlandschap. We zijn nu 28 jaar verder en het ziet er al aardig uit. Voor de
bewoners uit deze drukke streek een oase van rust als je de snelwegen en treinen
tenminste negeert.
We wandelen onder de A9 door en lopen tegen een obstakel in de vorm van een enorme hijskraan aan, die een boot te water laat. Gelukkig kunnen we er nog net langs en slaan we even later weer richting het bos. We passeren een stukje open water waar diverse boomstronken in liggen. Dankzij een begeleidend bordje weten we dat hier vroeger ook een bos gestaan moet hebben. Deze stronken van de rond 3000 jaar oude veeneiken dateren uit dit oerbos.
We
steken via het fietspad op de Muiderspoorbrug het Amsterdam-Rijnkanaal over. We
lopen nu parallel aan de drukke spoorbaan richting Weesp. Een mooie oude
vestingstad met stadsrechten uit 1355, tevens onderdeel van de Hollandse
Waterlinie. Op de centraal gelegen Nieuwstraat bekijken we de Joodse Synagoge.
Voor de oorlog woonden er veel Joden in Weesp. Het was een gebruik om de doden
van deze Hoogduitse gemeente, ook vanuit Amsterdam, te begraven op de joodse
begraafplaats in Muiderberg. Vandaar dat deze ook zo groot is. We wandelen langs
de Vecht naar het historische Muiden. Bekend terrein, want we hebben hier zowel
bij het Waterliniepad als bij het Trekvogelpad gedeelten gelopen.
In onze herinnering
zien we Muiden pas als we onder de snelweg A1 zijn doorgelopen, maar de situatie
is nu geheel anders. De 12-baans snelweg gaat nu ondergronds met een aquaduct
onder de Vecht door. Het is nu ook stil in Muiden. Het kost wat, maar dan heb je
ook wat. We lopen door tot aan het Muiderslot voor een paar foto’s. Daarna
gaan we weer terug om een uitweg te vinden tussen de kazematten. We komen nu op
de Zuiderzeedijk die ons naar Muiderberg zal brengen. Vanaf de overkant zien we
slot Muiderberg nog eens in volle glorie en we trekken de kleding nog eens goed
vast. Het is koud hier langs het open water van het IJmeer. Gelukkig geeft de
beplanting aan bomen nog wat bescherming tegen de noordenwind.
Onverwacht lopen we
tegen een tankversperring uit de Tweede Wereldoorlog aan. Deze zogeheten
aspergeversperring is waarschijnlijk tijdens de mobilisatie in 1940 door het
Nederlandse leger gebouwd, ook omdat de punten gericht staan op het oosten! Het
uitzicht is mooi ondanks het heiige weer. In de verte zien we Fort Pampus
liggen, als robuust onderdeel van de Stelling van Amsterdam. Dit om de stad te
beschermen tegen aanvallen vanaf de toenmalige Zuiderzee. Wat daarnaast opvalt is
de hoge bebouwing van Almere Haven. An de torenhoge hijskranen is te zien dat
dit nog niet alles is.
Als we het dorp
Muiderberg bereikt hebben, komen we in het Echobos aangelegd rond 1800 en
behorende bij de toenmalige buitenplaats Rustrijk. Iets verder in het bos
bevindt zich een muur in de vorm van een halve cirkel. De muur geeft een
duidelijke echo als je er voor staat en hem aanspreekt. Als we in Muiderberg
zelf zijn worden we verrast door de oase van groen in een omgeving van water,
weilanden en snelwegen. We nemen ons intrek in hotel Het Rechthuis aan de Brink.