Vandaag worden we weer vergezeld door een extra deelneemster. Het beloofd een koude wandeling te worden en we hopen eigenlijk ook op een beetje zon ter compensatie. We zijn met 2 auto’s, dus eentje laten we staan in Werkendam en de andere op het station van Gorinchem. Via de stadswal lopen we naar het veer waar we vrijwel direct kunnen oversteken naar de vestingstad Woudrichem, het begin van de wandeling van vandaag.
|
|
Woudrichem heeft sinds 1356 stadsrechten en is door de eeuwen heen vrij kleinschalig gebleven. De entree is zoals het heurt, via een stadspoort gebouwd rond 1580. Deze waterpoort is als enige van 5 poorten overgebleven en diende in de 19e eeuw ook als gevangenis. Na een tip van een van de locals kunnen we in hotel Woudrichem aan de koffie met warme waffels. Waffels zijn geen lokale lekkernij maar een schrijffoutje op de menukaart. Gemiste kans van de dame die ons bedient, want als ze had gezegd dat het streektaal was hadden we het ook geloofd.
 |
 |
We lopen volgens de route van het Waterliniepad Woudrichem weer uit. Bij het bestuderen van streetview blijkt achteraf dat we een fraai stuk aan de zuidkant van het stadje niet eens gezien hebben, terwijl dat nauwelijks een omweg was geweest. Kazematten A en B, inclusief enkele oude legeringsgebouwen hadden zeker in de route opgenomen moeten zijn. Dit keer een echt gemiste kans!
 |
 |
We lopen over de uiterwaarden langs en door een kudde paarden via een wat zompig pad naar de oever van de Waal. Sleeuwijk laten we links liggen en als we de snelweg A27 oversteken zijn we ons er niet van bewust dat we vlak langs fort Altena voorbij lopen. Als we later met de auto terug rijden zien we toevallig een groot fort langs de weg ter hoogte van het viaduct over de A27. Hebben we weer iets gemist? Het boekje noemt het fort terloops en geeft geen verdere beschrijving, dus laten we het er op houden dat het voor ons de moeite niet waard is geweest.
 |
 |
We zijn het drukke verkeer eigenlijk wel zat en zijn blij dat we de weilanden weer inlopen over de Schenkeldam. Na ongeveer 1 kilometer komen we aan bij fort Bakkerskil, een Werk dat de Papsluizen moest verdedigen. Het fort is nu een bed & breakfast annex restaurant en daar maken we even een tussenstop. De koffie met appelgebak smaakt er prima. We zitten dan ook in een van de voormalige opslagkelders van het fort, een mooie entourage. Aan een folder is te zien dat de B&B zelf ook heel bijzonder is. Het fort valt dan ook onder erfgoed logies.
 |
 |
Heel even schijnt de zon, maar daarna neemt de bewolking en de koude doorstaande wind het weer over. We staan nog even stil bij de Papsluizen, maar dan is het gewoon een kwestie van doorlopen richting Werkendam. Het laatste gedeelte is vrij eentonig. Gelukkig hebben we genoeg gespreksstof om de tijd door te komen. In Werkendam aangekomen zien we er van af om naar het fort Aan het Steurgat te lopen, gezien de avondspits en het ontbreken van een voetpad. We hebben dan ook geen goed gevoel over het afronden van de laatste etappe.
 |
 |
Nu de kilometers zijn gemaakt kijken we terug op een heel leerzame wandeling met de Waterlinie als thema. Het pad geeft goed het verband aan tussen alle forten en verdedigingswerken en prikkelt de nieuwsgierigheid. Je wilt er gewoon steeds meer van afweten. We hebben eerder al een deel van de fortificaties behorende bij de Stelling van Amsterdam gezien tijdens het wandelen van het Trekvogelpad, dit sluit er mooi bij aan.
 |