We zijn er vroeg bij
vandaag en starten de wandeling weer vanaf station Overvecht richting
Blauwkapel. Al snel passeren we Fort op de Voordorpsedijk, privébezit en dus
niet toegankelijk. Het ziet er wel goed onderhouden uit met rode luiken in
plaats van het legergroen. Het pad loopt nu een eindje de stad Utrecht in. Van
Fort aan de Biltstraat valt alleen qua contouren nog iets terug te zien, althans
aan de kant waar wij lopen. Het Fort wordt dwars doormidden gesneden door de
vierbaans Biltsetraatweg (N237) met aan de stadskant de Berekuil.
|
|
Na een naargeestig tunneltje lopen door oude woonwijken naar de Kromhoutkazerne. Een deel van de kazerne is blijkbaar afgestoten en is nu onderdeel van de Universiteit van Utrecht.
De huidige kazerne is spiksplinternieuw en huisvest het hoofdkwartier van de Koninklijke Landmacht. We mogen de stad weer verlaten en vrij abrupt lopen we weer in de landerijen. Dankzij het ringensysteem rond de forten is bebouwing lange tijd onmogelijk geweest en dat uit zich nu in een landelijke omgeving. Overal staan groepsschuilplaatsen als pukkels in de wei.
 |
 |
We passeren het allergrootste fort van de linie, Fort Rhijnauwen, maar zien alleen een grote bult met bossen en een omringende gracht. Jammer maar het is niet anders. Even verder nemen we een lunch in een restaurant bij het kasteel Rhijnauwen. Het is er nog best druk ondanks dat het vrijdag is. Het westen heeft deze week schoolvakantie dat zal de verklaring wel zijn.
 |
 |
We laten ook kasteel Amelisweerd achter ons en steken de provinciale weg naar Bunnik over en lopen door tunnels onder de spoorlijn Utrecht-Arnhem en Rijksweg 12. Vrijwel direct komen we bij Fort Vechten. Hier hebben we jaren geleden eens een verjaardagsfeestje gehad. Het Fort is gebouwd op een terrein waar eerder de Romeinen ook al een Fort hadden staan, het Castellum Fectio. Er staat nu een replica wachttoren ter nagedachtenis aan deze bijzondere plek.
 |
 |
Als we weer een snelweg willen passeren kijken we toevallig opzij en zien een groot Fort, dit keer Fort bij ’t Hemeltje. Ondanks het vele groen voelen we ons toch aan alle kanten omringd door autoverkeer en dat werkt wel wat beknellend. We marcheren over de Marsdijk en vervolgens op de Wayense Dijk richting Plettenburg aan de rand van Nieuwegein. Onderweg weer enkele kazematten en vlak voor het Amsterdam-Rijn kanaal een groot verdedigingswerk, dit keer echter zonder dat er een naam aan vast zit.
 |
 |
Aan de overkant van het water zien we een vierkant gebouw staan dat de “Plofsluizen” moeten voorstellen. Gebouwd in 1937 en bedoelt het destijds nieuwe Amsterdam-Rijn kanaal af te kunnen sluiten in geval van oorlog. Later is het kanaal verbreed en heeft men de betonkolos gewoon links laten liggen. Over een brug komen we in Plettenburg en worden we een woonwijk ingeleid. Het is een verrassing als we Fort Jutphaas voor ons op zien doemen. Op de kaart valt het niet zo op, maar nu we er voor staan is het weer een complete vesting. In de kazematten is een wijnkoperij gehuisvest en op het terrein zelf heeft een scoutinggroep haar kwartier gemaakt.
Met enige moeite vinden we een bus terug naar het Centraal Station van Utrecht. Maar dat komt door een tijdelijke omleiding.
