Etappe 6: Klazienaveen Noord-Weiteveen. Zondag 22 juni 2013.  25 km. Aanvankelijk zonnig, later lichte regen. ± 20 graden.

Die volgende keer is op een zondag in juni. Even tussendoor met de auto op en neer vanuit Winsum. Fietsen op de drager mee. We zetten de auto neer in Weiteveen en fietsen terug naar Klazienaveen Noord. Het is mooi weer, de zon schijnt en met de wind in de rug zijn we snel weer bij het beginpunt. We zetten de fietsen achter de kerk, want dat moet toch wel een veilige haven zijn.

We komen vrijwel direct op een mooi pad met veel groen. Plotseling schiet er vlak voor ons een hert het bos in. Het had niet gehoeven, we hadden hem waarschijnlijk toch niet gezien. Nu wel. Na de Scholtenszathe komen we in het langerekte Oosterbos, waar we nog stukken origineel hoogveen zien. Het waterpeil is ook hier weer naar het oude niveau teruggebracht om dit stuk natuurgebied van de aftakeling te redden. 

En dat gaat zo te zien goed lukken. Het pad loopt over een veendijk met aan onze rechterhand een uitgebreid moerasgebied. Zo is wel een beetje voor te stellen hoe het in vroegere tijden overal uit heeft kunnen zien. Een uitstekende verdedigingslinie ook, waar je zelfs nu nog nauwelijks met voertuigen doorheen zou kunnen komen.  Om het water op peil te houden is een gloednieuwe waterkering gebouwd met een sluizencomplex, het “Beleefkanaal De Veenvaart”. Het ziet er fraai uit, nu alles nog nieuw, over een paar jaar zal het wel zijn geïntegreerd in de omgeving. Helaas is het pontje over het Scholtenskanaal nog niet uit de mottenballen getrokken, dus moeten we omlopen of zwemmen. Omlopen dus. Maar niet voor we op een aanpalend terrasje een kop koffie hebben gescoord.

Als we het kanaal zijn overgestoken komen we in een vrij uitgestrekt kassengebied. Hier zijn veel tuinders uit het Westland neergestreken, al dan niet uitgekocht of gedwongen door onteigeningen. We passeren Klazienaveen op afstand en lopen verder langs een veenmeer richting de Runde, ook een riviertje dat weer naar hartenlust mag slingeren. Ook het dorp Zwartemeer wordt omzeild en na een vrij saai pad komen we bij het natuurgebied Bargerveen van Staatsbosbeheer. Hier begint het wat te regenen, maar we kunnen de poncho’s in de rugzak laten. 

Het Bargerveen is een enorm groot gebied van ongeveer 2000 hectare, restant van het ooit nog veel reusachtiger Bourtangermoeras. Door herinrichting wordt ook hier weer de schade hersteld en het hoogveen teruggebracht naar de originele staat. Alles is nu nog recht toe recht aan vanwege de vroegere verkaveling, maar de bedoeling is om er weer een gevarieerd landschap van te maken. Het pad slingerend alvast door het veen, het begin is er. Het grauwe weer maakt alles wat kleurloos. Jammer, maar het is niet anders.

Door hoogteverschillen in het veld is hier en daar het anders verborgen hoogveen zichtbaar. Na het Amsterdamsche Veld komen we aan in het dorp Weiteveen, het eindpunt van vandaag. Het dorp is ontstaan en gegroeid door de turfwinning en het telen van boekweit op de alom aanwezige veenakkers. Via een weg die dwars door het langgerekte dorp loopt komen we weer bij de auto terug. Na het ophalen van de fietsen rijden we weer terug naar de thuisbasis.