Malerweg 2015

Etappe 7b  Königstein-Weissig-Pötzcha; eerst zon, later bewolkt, 19 graden.

Maandag 25 mei.

I.v.m. de logistiek laten we het stukje Gorisch-Königstein even voor later. Het probleem is dat er vandaag op 2^e Pinksterdag geen openbaar vervoer rijdt, althans niet op een christelijk tijdstip. Het is een beetje een thuiswedstrijd. We zetten de auto weer neer bij het station van Königstein en lopen vanaf daar gewoon door het dorp de berg op naar het grote kasteel dat hoog boven ons uit toornt. Een flinke klim naar de vesting, maar dat zijn we onderhand wel aan gewend.

De vesting met daarbinnen het kasteel is onneembaar. Zeer tactisch gebouwd precies over de top van een tafelberg. Voor 8 € mogen we naar binnen en lopen op ons gemak over het ommuurde terrein. Binnen deze vesting valt verrassende veel te zien, de tand des tijds heeft hier nauwelijks toegeslagen. Op het vestingterrein zelf is het nagenoeg plat met zelfs een klein dorp, incl. kwartiergebouwen voor soldaten, kazematten, een garnizoensgebouw, een kerk en nog meer gebouwen met niet te vergeten het paleis van de koning van Saksen.  

De helft van het plateau bestaat uit een groot bos, het bijzondere daarvan is dat er in het aller-oudste middeleeuwse plan ook al een bos bestond. Het was blijkbaar belangrijk om in slechte tijden voldoende hout in voorraad te hebben. We bezoeken een tentoonstelling over de geschiedenis van de vesting en krijgen daarbij een uitstekend overzicht vanaf de allereerste bewoning. Stap voor stap worden de uitbreidingen weergegeven tot de status van nu. Ter afsluiting lopen we een rondje over de kasteelmuren met uitzichten over bijna alles waar we de afgelopen week hebben gelopen. We kunnen zelfs de auto met wat inzoomen bij het station zien staan. Na 2 uur (10.30-12.30 u) houden we het voor gezien, het meeste hebben we wel bekeken.

De Malerweg loopt weer verder naar beneden via bergpaden richting Thürmsdorf, waar we koffie met gebak nemen in een klein chocoladefabriekje naast Schloss Thürmsdorf. Door en langs uitgestrekte koolzaadvelden komen we tot aan het gehucht Weissig. Officieel is dit het eindpunt van de 7^e etappe. We lopen echter door om in Pötzcha de trein terug te kunnen nemen. 

Even buiten Weissig staan we voor een hoge rotspartij: Rauenstein (303 m). Dit vormt het begin van een steile klim vol met ijzeren trappetjes en nauwe doorgangen. Na het eerste uitzichtpunt volgen nog vele andere. We lopen over een soort van graad van rotsformaties aaneen gesmeed met allerlei vormen van ijzeren bruggetjes en soms uitgehouwen trappen, zeer spectaculair allemaal. Er lijkt geen eind aan te komen, markeringen ontbreken zodat we ook niet 100% zeker weten of we ook goed gaan. De richting is wel goed, we houden de Elbe aan onze rechter hand. 

Gelukkig voor Ina dalen we ineens af en komen op een breed bospad uit. Al snel bereiken we het plaatsje Pötzcha waar we eerst dineren in ons inmiddels favoriete restaurant met uitzicht op Stad Wehlen. Met een voldaan gevoel nemen we de trein terug naar Königstein.