Malerweg 2015

Etappe 4  Altendorf-Neumannmühle; vrij zonnig, 18 graden, NW-1/2.  

Vrijdag 22 mei.

We zijn weer op tijd in Bad Schandau en parkeren de auto op het ruime parkeerterrein bij de busterminal. Na ongeveer 10 minuten zijn we alweer met bus 260 in Altendorf. Lopen zou te ver zijn bovendien gaat de weg behoorlijk omhoog. We stappen uit de bus en staan gelijk op de route. We lopen langs de rand van het dorp en dat betekent tuintjes kijken en vooral de kleuren van de azalea’s en rododendrons spreken ons erg aan, schitterend die kleurencombinaties. 

Aan het eind van het dorp gaan we rechts af langs de laatste huizen en dalen dan vrij abrupt af in het Kirnitztal. Juist die plotselinge overgangen maken het ook bijzonder in dit gebied. Eenmaal beneden aangekomen buigt het pad linksaf en vervolgt in eerste instantie de doorgaande weg. Het Kirnitztal stond in het verleden vol met watermolens met houtzagerijen. Het mooie is dat er tot op de dag van vandaag nog steeds een flink aantal molens zijn overgebleven.

Na een paar 100 meter steken we de straat over naar rechts, over het riviertje de Kirnitz en vlak langs een camping. Het is vrij rustig op de weg en er liggen rails. Even later zien we ook een trammetje aankomen rijden. Het is een oude tram van de Kirnitztalbahn, een nu al 117 jaar oud spoortje. Aanvankelijk bedoeld voor de lokale inwoners, maar nu een echte toeristische attractie. Tegenwoordig zijn het vooral toeristen die er gebruik van maken. Na het passeren van de camping gaat het eerst langzaam en daarna stijl omhoog. We betreden het Nationalpark Sächsische Schweiz.

We naderen het wandelpad over de Schrammsteinen, een langgerekte groepering hoge rotsen aan de oostoever van de Elbe. De Malerweg staat hier niet goed aangegeven, volgens het boekje kunnen we de groene balken volgen. De indrukwekkende 100 meter hoge alleenstaande rots Falkenstein is het eerste wat we zien van de Schrammsteinen (totaal hoogte 381 m boven NAP). Iets verder bereiken we de afslag naar het uitzichtpunt, de Grosse Schrammtor. Een stevige klim om er te komen (eenrichtingsverkeer), maar het uitzicht over de Elbe en de Tafelbergen erachter is weer fenomenaal. De Grosse Schramstein is 417 meter hoog.

Als we terugkeren, lopen we haast verkeerd. Een vriendelijke oudere man, die ik eerder al samen met zijn vrouw op de foto had gezet, waarschuwt ons. dat we waarschijnlijk fout gaan lopen. Hij is hier goed bekend en ziet dat we de scherpe afslag naar links niet zien. Het kruispunt is ook vrij onoverzichtelijk, de Malerweg gaat hier 3 kanten op. Dankzij de tip lopen we nu in 1 keer goed. Het is trapje op en trapje af en uiteindelijk komen we bij een grote rots waar we onze broodjes eten. De zon is warm en het uitzicht weer schitterend 

Na de rots gaat het verkeerd, in feite staat de route keurig aangegeven, maar mijn gevoel zegt dat we weer helemaal terug lopen. Verwarring vooral aan mijn kant, we lopen hierdoor een paar kilometer te veel en verliezen zo’n 3 kwartier, heel vervelend. Onze Duitse-Nederlandse wandelaarster is de weg ook kwijt en gezamenlijk kiezen we toch voor het pad waarover ik eerder sterke twijfels had en dat uiteindelijk toch de juiste blijkt te zijn. Langs lange paden lopen we naar beneden richting het riviertje de Kirnitszch, waar we ook het trammetje weer zien. Een paar honderd meter verderop zien we bij de Lichtenhainer Wasserfall de eerste Japanners van vandaag. Het is tevens het eindpunt van de trambaan.

Na een oude zandsteenbrug uit 1885 te hebben overgestoken lopen we verder richting de Kuhstall. Wat we te zien krijgen lijkt in geen verte op een koeienstal, maar meer op een enorme natuurlijke grot van 11 meter hoog, 17 meter breed en 24 meter diep. Vanuit het bos is er een opening die je als ingang kunt zien.  Een andere opening bevindt zich in een massieve loodrechte wand waar je ver naar beneden kunt vallen. Maar toch, er is niet veel fantasie voor nodig om dit als een middeleeuwse koeienstal te zien. Voor het in de 19^e eeuw een toeristische attractie werd is het verhaal dat het sinds de 14^e eeuw een koeienstal is geweest.  

Via steile, deels ijzeren trappen bereiken we mede langs lange bospaden de weg vlak bij ons eindpunt, Gasthaus Neumannmühle. Er is nog tijd voor een biertje, de bus haalt ons om 18.28 uur op (lijn 241) en brengt ons terug naar Bad Schandau.