Dag 8; vrijdag 20 april.       Noordkaap.

Wandeling 7; Van La Zarza naar Don Pedro.

Het kost maar liefst anderhalf uur om bij het startpunt van vandaag te komen. Een parkeerplaats vlak voorbij Lliano Negro. Erg hard kan je niet rijden op La Palma, de wegen zijn zonder meer goed maar een en al kronkels en veel hoogteverschillen. Veel scherpe bochten zonder uitzicht op tegemoet komend verkeer en dat vaak langs diepe afgronden en steile hellingen. Dus vandaar de anderhalf uur die we nodig hebben, maar het verveelt geen moment.

We beginnen de wandeling op een hoogte van 1000 meter en dalen eerst af naar 360 meter om daarna weer naar 1000 meter terug te stijgen. We starten om 11.15 uur. We lopen door een tunnel onder de LP-1 (hoofdweg van La Palma) door en dalen af langs een droge beekbedding. Vlak voor ons loopt een groep meest Duitse toeristen die onder begeleiding van een gids eveneens aan de afdaling is begonnen. Al snel halen we ze in en maken we nog een kort praatje met een Nederlandse deelneemster. 

Het pad wordt gedomineerd door groen: waaronder varens en veel hangende klimplanten. Kortom een beetje oerwoudachtig, de apen ontbreken nog. Na een kleine klim passeren we een bron, die ook al weer getapt wordt. Vrij stromend water is een zeldzaamheid op La Palma. Alle water wordt opgevangen en ergens anders weer gebruikt. Overal lopen bovengrondse waterleidingen, soms zelfs een beetje storend. Maar dat geldt bij ons ook voor hoogspanningsmasten en windmolens, alles voor het noodzakelijke goede doel. 

Na een stukje over asfalt te hebben gelopen daalt het pad weer verder af naar de kust. We passeren een paar fraai gekleurde huizen, onderdeel van het gehucht Don Pedro. Veel groentetuintjes voornamelijk gevuld met aardappels, maar ook veel braakliggende grond. We denken dat de lege ruimten iets te maken hebben met wisselbouw. Het centrum van Don Pedro stelt weinig voor. Een klein verwaarloosd pleintje aan het eind van een doodlopende weg. Toch is dit de plaza van Don Pedro. 

De uitzichtzichten wordt steeds fraaier, helaas (of gelukkig) laat de zon het vandaag afweten. De blauwe luchten ontbreken, maar voor het wandelen is dat zeker geen ramp. We lunchen op een picknickplaats op een fantastisch uitzichtpunt op de rand van een loodrechte klif.  

Dan de klim terug over een andere bergkam als de heenweg. We merken nu dat de conditie stukken beter is geworden. Het vele stijgwerk vormt nu geen probleem. Al snel komt de groep Duitse wandelaars ons al dalend tegemoet. Zij lopen richting de plaza van Don Pedro waar de bus hen vast zal ophalen. Maar wij gaan verder omhoog. We passeren fraaie huizen met  tuinen vol bloemen en groenten, compleet in the middle of nowhere. Wie wil en kan hier wonen? Raakt de recessie deze mensen ook of leven ze hier gewoon hun eigen leven? Opborrelende vragen die we toch niet beantwoord krijgen.

Om 16.45 uur zijn we weer bij de auto. Na 1 uur slingeren stoppen we bij het uitzichtpunt op het uiterste puntje van de nog staande kraterrand met uitzicht over het hele westelijke deel van het eiland met Los Llanos in het midden. Vanuit café Mirador del Time (510 m) kunnen we rechtstreeks in de grote krater van de hoofdvulkaan van La Palma, een unieke plek. Na dit hoogtepunt zetten we koers naar ons inmiddels favoriete restaurant: Bar-Grill “El Atajo”.