Dag 41: 9 juni, Donon-Rothau (11,5 km).

We hebben vannacht heerlijk geslapen. Het is echt doodstil geweest in en rond het hotel. Na een kop koffie verlaten we "Velleda" om na een stukje doorgaande weg in het dal af te dalen naar Wanckenbach. Het is na de regen van gisteren een mistige start. De bewolking trekt ook maar met moeite op. Op een gegeven moment klinkt het of het hard begint te regenen, maar voordat we de poncho lostrekken zien we de oorzaak van het naderende geluid: een waterval. 5 minuten later hebben we de poncho's wel aan, want dan regent het echt. 

We schuilen onder een afdak van een bed & breakfast dat precies op de route licht. De eigenaar laat ons tijdens het wachten een compleet weerstation zien en doet een voorspelling die voor het eerst in deze tocht uit zal gaan komen. 

Nadat het regen is gestopt lopen we door een nadruipend Wanckenbach richting Schirmeck. Het is opvallend hoeveel hout hier overal ligt opgeslagen. Waarschijnlijk heeft het iets met de grote storm van een paar jaar geleden te maken.

Terwijl we het centrum van Schirmeck opzoeken breekt de zon door en wordt het direct warm en benauwd. Het is vandaag zaterdag en het is gezellig druk in het stadje. In een restaurant schrijf ik snel een stukje voor onze fans en met een sprint rennen we naar de overkant van de straat waar zich een cyber-café bevindt. Precies op sluitingstijd is het derde verhaal naar Hein verzonden. Het begint weer te regenen en we vluchten een Chinees restaurant in. Eten koken wordt vast niets meer vandaag, dus we nemen nu maar wat.

Als we de Chinees verlaten wordt het erg duister en dondert het tussen de bergen. We halen nog net droog de supermarkt en terwijl we winkelen raast er een gigantisch onweer over met veel bliksem, zware dreunen en een heuse wolkbreuk. Dit hadden we gisteren niet moeten hebben op de Donon. 

Als het droog is lopen we naar de camping van Rothau. Het is weer super benauwd, het lopen valt daarom niet mee. Camping "Municipal" is snel gevonden en de rest van de dag doen we het kalmpjes aan. Naast onze plek verrijst de tent van een Nederlandse wandelaar die zich voorstelt als Karel. Ook hij loopt een gedeelte van de GR-5 maar is onderweg naar Rome. Na de Vogezen buigt hij af naar het zuidoosten en gaan wij rechtdoor de Jura in. Het blijft droog en langzaam neemt de benauwdheid af. Wat resteert is een mooie zonnige avond. 

We lopen nog een ommetje door Rothau en kijken waar we morgen het beste de route weer op kunnen pakken. Door voor Rothau te kiezen zijn we enkele kilometers van de route afgeweken en teruglopen is nog steeds een woord wat we niet kennen. We vinden ook nog een bakker die op zondag om 8 uur open gaat. Vlak bij de camping staat een niet alledaagse kerk met een erg brede voorgevel. Het gaat om een Lutherse Tempel zoals ze het zelf noemen, in ieder geval heel apart.

Bij onze dagelijkse controle vinden we opvallend veel teken. Ina heeft er 4 en ikzelf kom op maar liefst 16 stuks. Het zal wel aan het benauwde weer hebben gelegen dat het er zoveel zijn. Het houdt ons in ieder geval weer een tijdje bezig om ze te verwijderen.