Dag 16: 15 mei, Beaufort-Echternach (18 km).

De hele nacht regent het hard. We maken daarom ook niet veel haast met opstaan. Tot overmaat van ramp heeft er iets gelekt aan mijn kant, waarschijnlijk door contact met de buitentent. Het is een bekend ritueel als we alles weer drijfnat inpakken.

Gaandeweg breekt de zon door en zien we het zelf ook weer een beetje zitten. In Beaufort lopen we eerst aan bij een Boulangerie waar we als ontbijt koffie met warme croissantjes nemen. Ook kopen we er brood voor onderweg. We lopen langs het kasteel en alhoewel we het vaker gezien hebben zijn we toch weer onder de indruk van de grootsheid van het bouwwerk. Tegenover het kasteel duiken we de Schluften in en zijn gelijk ook in 'Klein Zwitserland".   

                                            

Omdat het de vorige dag allemaal wat moeizaam verliep hebben we voor vandaag geen eindpunt geprogrammeerd. Berdorf is goed, maar ook Echternach is een mogelijkheid. 

De natuur is op zijn mooist, het weer werkt mee en we hebben er weer zin in. De omgeving is indrukwekkend. Je voelt je heel nietig tussen al die enorme rotswanden. We nemen de tijd om goed rond te kijken. Hier zijn soms wel wat andere wandelaars, maar ze zijn toch op een hand te tellen.

Bij het uitzichtpunt Kasselt verorberen we de meegenomen lunch. Na weer enkele kilometers klimmen we uit het dal en bereiken de plaats Berdorf.

Het wandelen gaat nu zo goed dat we besluiten door te gaan naar Echternach.

Na Berdorf stoppen we eerst bij een weiland om alle spullen te laten drogen. Het waait lekker en de zon krijgt alles in drie kwartier weer droog. Het geheel ziet er uit als een explosie, maar zo ziet het er steeds uit als wij ergens neerstrijken. Het wordt even spannend als er een boer aankomt rijden met zijn trekker. Gelukkig begint hij te maaien in het aangrenzende perceel.

Na de rustpauze lopen we het dal van de Aesbech in. Eerst passeren we enkele door mensen uitgehakte grotten (Houllay is de grootste, zie foto). Fraai zijn in het plafond de plekken te zien waar men in vroegere dagen molenstenen wegkapte. We lopen verder stroomafwaarts en bereiken al snel de rotsformatie met de naam "Perekop". We laten dit toeristische uitstapje echter links liggen. Met de kinderen zijn we hier al eens in en op geweest.

Door nauwe gangetjes en zigzagpaden lopen we tussen hoge rotswanden naar de Teufelsschlucht. De wanden komen soms zo dicht bij elkaar dat we er maar ternauwernood door heen passen en de rugzakken langs de stenen schuren. Het spektakel eindigt in Echternach, waar we bij het begin van het dorp een fraaie camping vinden. We hebben weer een heel veld voor ons zelf en de tent staat nauwelijks of er barst een hevige bui los. 

Later bezoeken wij het dorpje Echternach zelf met zijn mooie centrum en oude gebouwen. We vinden dat we vandaag wel een etentje verdiend hebben en trakteren ons zelf op een pizza. Soms zit het mee...