Dag 14: 13 mei, Vianden-Diekirch (17 km).      

Weer zoemt om 7 uur de wekker. We hoeven vandaag niet zo heel ver te lopen, dus met moeite komen we er om 7.30 uur uit. Na het opbreken lopen we nog even Vianden in om bij de Boulangerie brood voor onderweg te kopen. Ons ontbijt bestaat uit croissantjes en donuts die we de avond te voren nog bij een tankstelle achter de camping hebben gekocht. We klimmen naar de oude stadswal en volgen het pad dat steeds hoger boven de Our uit komt. Helaas zakt het pad daarna weer naar beneden en warempel, we staan weer bij de tankstelle van gisterenavond. Dat schiet lekker op. 

We vervolgen onze weg en na aanvankelijk een sterk geaccidenteerd terrein te doorkruisen wordt het na enige tijd wat vlakker, mede ook doordat we op een oud tracé van een spoorbaan lopen. Een stille getuige hiervan is het voormalige station van Bettel dat eenzaam in het bos staat te wachten op de dingen die niet meer gaan komen.

Vlak voor Marxberg lopen we na een lange klim toch nog vrij onverwacht tegen een leuk prieeltje aan. We doen een poging om onze spullen te drogen, maar zonder zon gaat dit niet lukken. Dan maar even lunchen. Al de tijd zien we niemand, het is kenmerkend voor de tijd van het jaar. Bovendien wie heeft er nu in Marxberg iets te zoeken? 

Een kilometer voor Diekirch vinden we in Gilsdorf de camping "Op der Sauer". Deze camping is behoorlijk groot met veel faciliteiten, ideaal voor gezinnen met kinderen. Ook hier is het nog duidelijk voorseizoen dus wij genieten van de rust. Nadat we de tent aan de rand van de Sûre hebben neergezet nemen we een pilsje en praten wat met de (alweer) Nederlandse eigenaars. De camping heeft een heel open karakter, er is geen omheining en zelfs loopt er een wandelpad vlak langs onze tent. Maar het geheel geeft toch voldoende gevoel van veiligheid. Ondertussen is het behoorlijk warm geworden en aan de wolken te zien moet er haast wel onweer komen. Vanavond gaan we vieren dat we het eerste boekje uithebben.

De kinderen hebben ons een enveloppe meegegeven die we pas op moederdag mochten openmaken en dat is vandaag. 

Er nadert in de verte een onweersbui, maar de meeste mensen maken weinig aanstalten om iets met dit gegeven te doen. We kiezen er echter voor om alvast ergens binnen te gaan zitten en een bestelling te doen. Terwijl de stoelen en parasols voorbij waaien genieten wij van een heerlijk vleesfondue. 

Kinderen, bedankt!